Skinfaxi - 01.11.1939, Blaðsíða 9

SKINFAXI
89
II.
„Island frjálst og það sem fyrst“ er kjarni félags-
skapar okkar ungmennafélaga. Félögin lögðu á sín-
um fyrstu árum þróttmikið lið hinum þjóðlega mál-
stað. Þeirra var því, að nokkru, sigurinn 1918. Mönn-
um þótti samningur sá, er þá var gjörður, mjög
merkilegur og margir litu svo á, að með honum væri
frelsi okkar fullkomnað. Nú er hinn betri hluti þjóð-
arinnar vaxinn frá þessum sáttmála. En sá hópur verð-
ur að stækka. Ættu íslendingar þess almennt kost, að
komast utan, myndi skilningur þe'irra vaxa á þessu
máli. Yiðhorf útlendinga er yfirleitt, að við séum ekki
sjálfstæðir, heldur á valdi Dana. Hinn sameiginlegi
konungur og herradómur Dana yfir afslciptum okkar
af umheiminum er áhrifameiri prédikun og ólikt al-
þýðlegri en lærl orðalag um sjálfstætt riki í persónu-
samhandi við annað. Ekki er allt með felldu, og sést
það einnig af, hve Danir gera nú gælur við Islendinga,
virða landið viðlits og lofa íslenzka list og bókmennt-
ir. Danir kenna, að Island hafi verið þeim mikil hyrði,
þve'rt ofan í staðreyndir. Nú segja þeir, að við getnm
ekki staðið á eigin fótum, og er undirrótin, að þeir
vilja enn um hríð skreyta sig í augum heimsins með
lcórónu æðstu yfirráða hér á landi.
Við virðum hina dönsku þjóð og viljum viðgang
liennar, en aldrei á okkar kostnað. Við dáum hug-
myndaflugið, er menn ræða um danskan uppruna
okkar, en vist er, að Danir eru ólikastir okkur Norð-
urlandaþjóðanna. Samskipti okkar við nágrannana nm
Dani eru því óheppileg og yfirleitt verður samvinna
olckar við aðrar þjóðir þá fyrst eðlileg og likleg til
árangurs, að við séum sjáfstæður aðili á þingi frjálsra
þjóða.
Margir telja efnalegt og andlegt sjálfstæði okkar ó-
háð því, livort íslendingar séu í konungssambandi við
Dani eða eklci. Þetta er misskilningur. Tilvera þjóðar-