Skinfaxi - 01.11.1950, Blaðsíða 26

90
SKINFAXI
Elif Skogstad Arno, frá Noregi, talaði um bækur og
unglinga. Var þac!j mjög fróðlegt erindi m.a. um
norskar rannsóknir á því, hvað unglingarnir læsu helzt.
Taldi hann nauðsyn að leiðbeina unglingunum í bóka-
vali, ekki með þvi að banna þeim að lesa lélegar bækur,
heldur með því að hafa jafnan nóg úrval góðra bóka
við hæfi unglinganna. Taldi hann varasamt, að láta
bóksalann einan um val bóka handa æskufólki, því
hans sjónarmið gætu verið önnur en þau, sem ungl-
ingum væri fyrir beztu.
Mótstjórinn, kennarinn Henry Larsvik, flutti ágætt
erindi um norrænar sveitaskáldsögur. Kom hann viða
við og hlaut það að vekja athygli, hve vel hann þekkti
þann mikla fjölda bóka, er hann nefndi.
Formaður finnska ungmennasambandsins magister
Arvo Inkilá, sagði frá starfi og skipulagi finnskra
Umf. Þau eru fjölmennustu Umf. á Norðurlöndum
með um 130 þús. félaga. Þótt finnskan sé ekki norrænt
mál, ern þó finnsku Umf. mjög svipuð þeim norsku og
dönsku, og Finnum það hjartans mál, að tengjast sem
traustustum böndum, vináttu og menningar, við hin
Norðurlöndin.
Hallén prófastur á Ai*vika flutti erindi um lífsskoð-
anir unga fólksins. Erindi þetta hefur vafalaust verið
nijög gott, en fyrir útlending, sem lítið kann í sænsku,
var erfitt að skilja prestinn, þar sem hann talaði með
kirkjulegri bænarrödd. Hallén prófastur er ættingi
Selmu Lagerlöf, en slíkt virtist í Vermalandi þykja
mikið hnoss.
Danski presturinn Sören Andersen sagði frá efni
bókarinnar Gárden eftir Hans Mólberg. Ef bókin er eins
góð og frásögn Andersens var snilldarleg, þá er hún
þess verð að vera lesin.
Nokkur fleiri fróðleg og skemmtileg erindi voru
flutt þama, en ]iað yrði of langt mál að telja þau öll
upp.