Skinfaxi - 01.11.1950, Blaðsíða 38

102
SKINFAXI
lýsing, en alltof oft til baga i samkomuhúsum í bæ og
byggð. Góð lýsing á leiksviðinu er eitt aðalskilyrðið
til þess að leiksýning verði áhorfendum til ánægju.
Ljósalögnin þarf að athugast fyrir fram í samráði
við byggingarmeistara og fer bezt á þvi að sérfróðir
rafvirkjar fjalli þar um. Ljósatafla er venjulegast á
leiksviðinu framarlega eða í öðrurn hvorum króknum
frammi við leiksviðsrammann (proscenium), og eru
þar tengdar allar leiðslur á leiksviði og í áhorfendasal.
Ætla verður stjórnanda ljósanna (ljósameistara) nægi-
legt olnbogarúm, ekki sízt ef mótstöðum til að draga
úr straumstyrkleika er skotið inn á helztu leiðslur.
Þá borgar það sig að staðsetja tengla vel og sem víðast
á leiksviðinu, á veggjum og í gólfi. Vegna ryks og
vatns (þvotta) verður að hafa sérstakan útbúnað á
tenglum i gólfi. Hins vegar borgar það sig ekki að
hafa föst ljósastæði á veggjum eða í lofti yfir leik-
sviðinu.
Lýsing lciksviðsins fæst fyrst og fremst frá fótljós-
um fremst á sviðinu og ofanljósum eða ljósaslá rétt
innan við fortjaldið. Þarf ljósasláin að vera lireyfan-
leg fram og aftur og upp og niður, þannig að stilla
megi svo til, að birtan frá henni og fótljósum sé jafn-
sterk í mannshæð á miðju leiksviði. Bezt er að nota
„blandað“ Ijós sem kallað er, láta skiptast á hvít,
rauð, gul og blá ljós í ljósarennu í gólf og slá í lofti.
Skuggum er eytt með sterkum flóðljósum frá hlið
eða lofti, en sérstök ljósabrigði (sólskin, tunglsljós)
fást venjulegast með punkt-ljósum (spotlights) með
breytilegum dreifurum. Hverju leiksviði þarf að fylgja
góður ljósútbúnaður, því að hann er engu síður áríð-
andi en leiktjöldin sjálf. Um þetta allt er nauðsynlegt
að leita álits sérfróðra manna, en víða geta handlagnir
menn komið sér upp helztu ljósatækjum sjálfir. Gólf-
ljós og Ijósaslá er útbúið eins og 9. og 10. mynd sýna,