Skinfaxi - 01.11.1950, Blaðsíða 36

100
SKINFAXI
utan, má enda snúa hlutunum við, þegar leikfimis-
sýningar eða íþróttasýningar eru í húsinu: láta áhorf-
endur sitja á leikpallinum. Þrep fyrir framan leik-
sviðið koma oft að góðum notum við leiksýningar og
geta hugkvæmir leikstjórar hagnýtt sér þær á marg-
víslegan hátt bæði í gömlum og nýjum leikritum, en
lýsingin á framleiksviðinu þarf þá að byggjast á ljós-
kösturum, sem festir eru upp til hliðanna frammi í
salnum.
I þriðja flokknum eru regluleg leiksvið. Um stærð
þeirra fer eftir ástæðum, en þar heníar oft að hafa
tilfæringar til þess að þrengja leiksviðsopið, svo að
nota megi t. d. stofuleiksvið með 5x4 m. gólffleti.
Þar sem leiksýningar eru svo mikill þáttur i félags-
lífinu, að einhverju verulegu er kostað upp á leik-
sviðið, ætti sízt að gleyma að hafa hátt til lofts á
leiksviðinu. Yfir höfuð er það aáðandi, að lofthæðin
í byggingunum sé notuð til hins ýtrasta, og alveg er
það að fara aftan að siðunum að setja leiksviðið í
lægsta hluta bygginganna eins og víða á sér stað en
hafa fundaherbergi og veitingasali á hæð yfir inn-
gangi og fatageymslum.
V
Bezt fer á því, að sá hluti byggingarinnar þar sem
leiksviðið er, sé gluggalaus. A björtum vorkveldum er
dagsbirtan til trafala og ástæðulaust að hafa glugga,
sem þarf hvort sem er að byrgja, nema leiksviðið sé
notað jöfnum höndum til annarra hluta en leiksýn-
inga. Gluggar á leiksviði eru að öðru leyti ófidlnægjandi
9. mynd.