Skinfaxi - 01.11.1953, Qupperneq 56

152
SIÍINFAXI
Ættland og erfðir
Það hefur oft verið sagt um smáþjóðir, að vanmeta-
kennd þeirra birtist einna helzt í því, hve lítí þær láta
sér um, ef þcirra er getið að einhverju sérstaklega með
hinum stóru þjóðum, lofsamleg ummæli viðhöfð um
einstaklinga, er fram úr skai’a, eða þjóðarheildar getið
til lofs. Vel má vera, að mikið sé í þessu hæft. — En
hitt er þá einnig jafnsatt, að smáþjóðir hafa því einu
að stæra sig aí', sem vel er gert í menningarlegum
efnum; af öðru komast þær vart ó dagskrá. Enda
getur réttur smáþjóðar því aðeins verið nokkurs virt-
ur í alheimsmálum, að hún hafi eitthvað til brunns
að bera, sem menningu alls mannkyns er til hóta.
Þar kemur hvorki afl né styrkur til greina, aðeins
andleg verðmæti.
Samkvæmt þessari skoðun hefur Islendingum jafn-
an þótt mikils um það vert að eiga fulltrúa með öðrum
þjóðum, sem kynntu menningu hennar og þjóðarverð-
mæti. Hefur liún og á öllum öldum frá Islands byggð
átt í þessum efnum ýmsa góða hauka í horni. — Einn
mikilvirkasti og ötulasti menningarfulltrúi af þessari
gerð nú á dögum er dr. Richard Beck, prófessor í
Norðurlandamálum og bókmenntum við ríkisháskóla
Norður-Dakota í Grand Forks. Richard Beck hefur
jafnan verið vakinn og sofinn í að kynna íslenzka
menningu í Bandaríkjunum og Kanada, ekki aðeins
meðal Vestur-Islendinga og afkomenda þeirra, heldur
einnig meðal annarra Norðurlandaþjóða þar vestra og
enskumælandi manna. Hefur hann verið hin mesta
hamhleypa við að kynna og fræða um islenzk efni, og
þá sérstaklega íslenzkar bókmenntir og þjóðernismál,
á þrem tungumálum jafnhliða. Má gera sér í hugalund,
hvert fórnarstarf er þar unnið íslenzkri menningu,