Skinfaxi - 01.04.1954, Page 15

SKINFAXI
15
Og hörundið greindist frá Ijósara líni,
svo Ijóst sem það var.
Þú dáðist að formi og fótahurði.
— Var hún fegurri þar?
Manstu ekki í vetur, er skaflarnir skinu.
Hún tók skíðin sín ein
og lék sér glöð um hlíðina og hálsinn
meðan hálfmáninn skein.
Og það var til fagnaðar, frelsis og þroska,
sem ferillinn lá.
Hún Ijómaði barnsleg af unaði og æsku.
— Var hún indælli þá?
Hún réttir sig upp og gengur inn garðann
og gleðina ber.
Hún hoppar niður á hlöðugólfið
og hverfur þér.
Þú heyrir, hvernig hún hreinsar og sópar
og hagræðir þar.
Og ærnar standa glaðar á garða,
þar sem gefið var.