Skinfaxi - 01.04.1954, Qupperneq 27

SKINFAXI
27
við til Burma. Landið er svo flatt, að ég fæ ekki séð, hvað
hindrar sjóinn í að flæða inn yfir það. En hann gerir það nó
samt ekki. Þetta er hýrt land, grænt og glaðlegt, það eru stór
blóm á trjánum, og máninn sýnist stærri en vanalega og spari-
legur, eins og hann búist við hátíð. Og stöðugur músikhljómur
ómar frá næstu grösum, eða bergmál af bjöllutónum. Manni
finnst maður vera þátttakandi í einhvers konar leiksýningu.
Maður býst við, að tjaldið falli þá'og þegar, og leikararnir
fari heim.
En tjaldið fellur ekki, og sýningin heldur sífellt áfram. Lífið
hér er jafn fjörugt, hvort sem er á nótt eða degi. Helzt lítur
út fyrir, að fólk hafi engar fastar hvíldarstundir. Ég var á
gangi eftir hliðargötu eina nóttina um eittleytið, og þá voru
kertaljós logandi í hverju húsi og fólkið önnum kafið við að
búa til regnhlífar. Hér og þar fengu elztu karlarnir sér ofur-
lítinn hænublund í einhverju horninu, en óðar en varði voru
þeir aftur upp til handa og fóta við vinnuna með hinum. Regn-
hlífarnar, sem lokið hafði verið við, lágu til þerris meðfram
götunni úti fyrir, eins og heljar miklir sveppar, sem vaxið
hefðu skyndilega eftir næturskúr.
Burmabúar eru sífellt að gera sér glaðan dag, og í flestum
tilfellum hafa þeir einhverja trúarlega afsökun fyrir fagnað-
inum. Ég sé endalausar raðir af skotbökkum og skemmtiskál-
um uppi í musterisbrekkunni. Þarna eru búðir sælgætissala,
töframanna og skemmtikrafta af ýmsu tæi, en í miðjunni er
geysimikill fíll, mörgum sinnum stærri en lifandi fílar, gerður
úr bambusreyr og lituðum pappír. Nýlega var mér sagt, að
allt þetta tilstand væri vegna dauða velþekkts prests. Það er
auðvitað hreint aukaatriði, að hann dó fyrir sex mánuðum.
Þeir geyma hann þarna í hunangi, og þessa stundina hvílist
hann á hillu innan í fílnum stóra. Á morgun leggja þeir eld
að öllu saman, og loginn gleypir alla dýrðina. Það hlýtur að
vera gaman að fá svona stórkostlega og fjöruga útför. Þetta
gæti engum nema Burmabúum dottið í hug.
Ég skemmti mér konunglega eitt kvöldið við að ganga milli
sýningarskálanna og horfa á atriðin. Ég sá mjög furðulegan
dans og hluta af sjónleik, sem var endalaus, eins og leikir i
Austurlöndum einir geta verið. Og allt er þetta vegna þess,
að prestur er dáinn, — fyrir sex löngum mánuðum. .
Mér hefur alltaf verið sagt, að bakfiskurinn í brezka heims-
veldinu sé millistéttin. Bakfiskur Burma er bambusreyr og
litaður papptr. Það er ekki einungis fíllinn, sem gerður var
úr þessu efni, heldur einnig sölubúðirnar á markaðnum og