Skinfaxi - 01.04.1960, Blaðsíða 16

48
SKINFAXI
' ' '
tettVanyi Atar^AinA *
V_______________________________________ J
Hálfrar aldar afmæli
Skarphéðins
Stærsta og fjölmennasta héraðssamband
landsins, Skarphéðinn, hélt hátiðlegt á
sumardaginn fyrsta hálfrar aldar afmæli
sitt. Var samkoman haldin i liinu mikla
félagsheimili að Flúðum í Hrunamanna-
hreppi, og var þar mikið fjölmenni sam-
an komið, félagar eldri og yngri og marg-
ir gestir. Var sjálf hátíðardagskráin síðan
flutt í fleiri félagsheimilum, bæði í Árnes-
og Rangárvallasýslu, og var hvarvettna
saman komið mikið fjölmenni.
Hinn kunni íþróttagarpur og þraut-
reyndi og ávallt jafnáhugasami formaður
Skarphéðins, Sigurður Greipsson, bóndi
og skólastjóri í Haukadal, flutli aðalræðu
kvöldsins. Hann minntist þeirrar vakn-
ingaröldu, sem fór um landið upp úr alda-
mótunum, og sagði síðan starfssögu sam-
bandsins. Fyrstu stjórn þess skipuðu:
Skúli Gunnlaugsson á Kiðjabergi, sem var
formaður, Björgvin Magnússon i Klausl-
urhólum, Gunnlaugur Þórðarson í Króks-
túni, Ingimundur Jónsson í Holti og Sig-
urður Vigfússon á Brúnum.
Iþróttamálin liafa löngum verið og eru
Nokkrum dögum seinna staulaðist ég
út í kirkjugarðinn með Pabló og þrem,
fjórum vinum Jaimes og lagði horn Fjalla-
púkans á gröfina.
Ég hafði efnt lieil mitt,
enn mjög veigamikill þáttur í starfi sam-
bandsins. Það hefur gengizt fyrir 44 starfs-
íþróttamótum, mörgum sundmótum og
glímumótum, og verið Iiefur það þátttak-
andi í landsmótum U.M.F.1. og borið
fjórum sinnum sigur af hólmi. Rúmlega
fjörutíu sinnum hefur það efnt til keppni
um glímuskjöld sinn, en handhafi hans
er nú Greipur í Haukadal, Sigurðsson. Þá
má geta þess, að strax 1911 kom það upp
íþróttavangi i Þjórsártúni, og varð hann
íþróttastarfseminni ómetanlcgur styrkur.
Fyrir hálfum öðrum áratug lét það búa
til nýjan leikvang : Þjórsártúni.
Af öðrum málum, sem sambandið hef-
ur beitt sér fyrir, má nefna starfsíþrótta-
mót, örnefnasöfnun, skólamál héraðsins,
stofnun héraðsbókasafns á Selfossi, töku
héraðskvikmyndar, bindindissemi í hér-
aðinu, aukna og bætta löggæzlu og eflingu
ræktarsemi við íslenzka tungu og íslenzkar
menningarminjar.
Leiftur frá liðnum tíma var aðaldag-
skrá hátíðahaldanna. Þar var fyrst skrúð-
ganga íþróttafólks, síðan fánahylling og
svo glímusýning. Þáttur var fluttur um
örnefnasöfnun, og var lesið hið fræga
kvæði Jakobínu Jolmson um íslenzk ör-
nefni. Því næst komu fram fjórar ung-
ar stúlkur, grænldæddar og með grænar
skógargreinar í höndum. Ein þeirra las
hið ágæta kvæði, sem Guðmundur skáld
Guðmundsson tileinkaði ungmennafélög-
linum, Vormenn íslands. Skyldi þessi þátt-