Skinfaxi - 01.07.1960, Blaðsíða 27
SKINFAXI
91
Árni Tryggvason leikur bankastjórann Billy
Bartlet og er næsta ólíkur þeirri manngerð, sem
jafnan er að finna i bankastjórastöðum, er ekki
við liinn ágæta gamanleikara að sakast hvað
það snertir, heldur leikstjórann, sem liefði átt
að velja annan mann, t. d. Steindór Hjörleifsson, í
hlutverkið. Leikur Árna er skemmtilegur,en liann
nýtur sín ekki til fulls sökum þess liversu illa
hann á heima í hlutverkinu. Ekki verður sagt
að Árni nái nógu góðum tökum á atferli ölvaðs
manns, hreyfingarnar eru ýmist of afkáralegar
eða of öruggar, minna stundum frekar á mis-
heppnaðar leikfimiæfingar en ölvun. Þessir van-
kantar mega þó frekar skrifast á reikning leik-
stjóra en leikara, þar eð erfitt er að ná tök-
um á ölvunaratriði án mikillar tilsagnar, en það
virðist einsætt, að hún hafi brugðizt, þar eð einn-
ig skortir mjög á að Helga Bachmann i hlut-
verki Blanny Weeler sé nógu eðlilega ölvuð,
lieldur þyrftu þau Árni og Helga að æfa vín-
blönduatriðið betur, þar eð gera má ráð fyrir
að Græna lyftan niuni fara af stað aftur með
liaustinu og þá sennilega eiga alllanga við-
dvöl í Iðnó. Bæði Helga og Árni ná beztum tök-
um á leiknum áður en áfengið ruglar um fyrir
þeim.
Steindór Hjörleifsson leikur Jack Weeler
hressilega en virðist vera fullmikill á lofti á
stundum, einnig þann galla ætti að vera auðvelt
að laga.
Sigríður Hagalín er eðlileg Laura Bartlet, lítið
greind, skemmtanasjúk, liégómleg og mátulega
illgjörn. Sigriður má vara sig á því að nota
ekki sömu svipbrigði í hverju sem hún leikur,
sérstaklega þarf hún að varast að strengja alltaf
vöðvana á vinstri kinninni á sama liátt.
Svo er að sjá sem leiksigur Guðnmndar Páls-
sonar í „Beðið eftir Godot“ hafi aukið honum
öryggi, sem fer honum vel. Hann fer mjög vel
með lilutverk Philips Evans og sýnir þar glæsi-
mennsku, sem hann liefur oft skort áður.
Guðrún Ásnmndsdóttir er afarfjörleg Tessie
vinnukona, og er hún eini leikandinn, sem segja
má að vinni leiksigur i Grænu lyftunni. Létt-
leiki hennar og fjör, ásamt svip, sem gefur til
kynna, að hún viti meira en hún segir.á allt
mjög vel við i lilutverki vinnukonu Bertlethjón-
anna.
Mér finnst ástæða til að róma óleti Brynjólfs
Jóhannessonar, að hann skuli nenna að fara
niður í Iðnó til þess að flytja svolítið smádót
úr stað milli klukkan 10 og 11 að kvöldi. Vitan-
lega ræður Brynjólfur vel við það hlutverk, en
liann er ekki rétta manngerðin í húsgagnaflutn-
ingsmann, liins vegar virðist Valdimar Lárus-
son vera fæddur til slíkra starfa.
Leiktjöldin voru einkar smekkleg, og eins voru
ljósin í góðu lagi, hins vegar virðist leikstjórn-
inni sjálfri hafa verið nokkuð ábótavant eins og
áður er sagt.
Þetta er síðasta sýning Leikfélags Reykjavík-
ur á þessu leikári, og verður ekki annað sagt
en þar hafi verið vel unnið eins og endranær,
og vil ég nota þetta tækifæri til þess að þakka
því fyrir veturinn og óska því gæfu og gengis
á komandi leikári.
★
Ást og stjórnmál. Gamanleikur í þrem þátt-
um eftir Terence Rattigan. Leikstjóri:
Benedikt Árnason. Þýðandi: Sigurður
Grímsson. Leiktjöld: Lárus Ingólfsson.
Terence Rattigan er íslenzkum leikhúsgestum
svo vel kunnur, að óþarfi er að kynna liann sér-
staklega. Skemmst er að minnast Bro'wning-
þýðingarinnar, sem telja verður eitt af beztu
verkum, sem hér liafa verið flutt á seinni ár-
um og því leikriti vann Þorsteinn Ö. Stephen-
sen leiksigur, er seint mun gleymast.
Love in Idleness, sem hefur hlotið heitið Ást
og stjórnmál á íslenzku, er gamanleikur, sem
gerist seint á striðsárunum i London.
Aðalefni leiksins er það, að Sir Jolin Fletcher,
iðnaðarhöldur og ráðherra, hefur tekið á heim-
ili sitt tilvonandi konu sína Olivu Brown, en
getur ekki kvænzt henni að sinni sökum þess,
að hann liefur ekki gengið frá lögskilnaði við
fyrri konuna, sem kaus ástir annars manns
fremur en ráðherrans. Þannig standa málin
þegar Michael Brown, sonur Oliviu og fyrra
manns hennar, sem er látinn, kemur lieim frá
Ivanada, en þar liafði liann dvalið í 5 ár. Sonur-
inn vill ekki sætta sig við samband móðurinnar
og ráðherrans, og eru þau átök, sem af þvi hljót-
ast, aðalefni leiksins.