Skinfaxi - 01.02.1988, Blaðsíða 11

Viðtaliö
Nýtt dœmi með nýju
spjóti
-Næst víkjum við sögunni að breyt-
ingum á spjóúnu sem urðu 1986. Einar
segir að með þessu nýja spjóti sé dæmið
að mörgu leyti orðið nýtt.
“Breytingamar voru mjög miklar”,
segir Einar, “og menn hafa komið misvel
út úr þeim. Hvað tæknihliðina varðar
byggi ég ekkert á fyrri reynslu. Það eru
ýmsir tæknilegir þættir varðandi þetta
nýja spjót sem ég þarf nú að leggja mig
fram við að fínpússa. Það eru hlutir sem
varða átaksferil á spjótið. Ég get ekki
leyft mér sömu álagsæfingar nálægt
Ólympíuleikum, nálægt þeim tíma sem
ég ætla að ná sem bestri styrktarþjálfun.
Miðað við það sem ég gat leyft mér með
gamla spjótinu. Núna má átaksferill
handarinnar ekki fara upp fyrir spjótið.
Þá snýst það mun hraðar yfir sig og nýtist
ekkert.”
-Þú varst ekki sáttur við þessa
breytingu sem gerð var á spjótinu við
risakast Uwe Hohn, 104.80 metra vegna
ótta manna við slysahættu.
“Já, þó svo þeim mönnum hefði
fjölgað sem voru að kasta á þessum tíma
um og yfir 90 metra fannst mér það léleg
röksemdafærsla að láta einhverja lélega
velli í Evrópu ráða því að spjótinu væri
breyttsvonamikið. Sérstaklegavarðandi
Þyngdarpunkt spjótsins. Hann var færður
heila 4 cm. framar á spjótinu. Og þó svo
uð þetta margir menn væru famir að ná
kasti um og yfir 90 metra var sjaldgæft að
þeir gerðu það í keppnum.”
-Hvemig hefur þeim síðan gengið að
aðlagast nýja spjótinu í heildina séð á
þessum tíma?
“Mjög mismunandi. Það var gerður
samanburður á þessu eftir fyrsta árið og
þá kom í ljós að sá sem var númer eitt í
heiminum 1985 tapaði 12-13% af kast-
!engd á árinu '86. Sá sem var aftur í 50.
saeti bæði árin var hins vegar kominn
niður í 8 %. Það var því augljóst að eftir
því sem menn áttu lengri köst með gamla
spjótinu, þess meira töpuðu þeir í
Prósentum séð mcð því að skipta y fir í það
nýja. Þannig að þetta þjappaði öllum
saman. Þeir sem voru í kringum 65 metra
með gamla spjótinu töpuðu ekkert á því
að fara yfir í nýja spjótið. Fjölmargir
meðalmenn á gamla spjótinu komust
þannig í fremstu röð þegar skoðaðir voru
í keppni erlendis. 1984, Einar, ásamt
launum eftir keppni í Englandi.
listar. Margir sem voru svona í kringum
81 til 82 metra með gamla spjótinu, menn
sem voru yfirleitt inni í myndinni á
alþjóðamælikvarða, voru nú skyndilega
komniraðhhðþeirrabestu. Jafnvelíbetri
samkeppnisstöðu en þeir sem höfðu
kastað um og yfir 90 metra og voru að
berjast á sama metranum. Þetta gerðist
strax árið eftir breytinguna.
Svo eru sumir menn sem hafa hrein-
lega ekki náð valdi á þessu nýja áhaldi.
Þar má nefna Tékkann Adameck. Hann
átti yfir 90 metra með því gamla. Hann er
nú að kasta þetta 73 til 75 metra. Ég þori
nú ekki að fullyrða hvort margir hafa lent
í þessari stöðu Adamecks en ég ætla að
kanna þetta nánar þegar ég kem til
Bandaríkjanna þar sem ég get gengið að
nákvæmum upplýsingum um þessi mál.
En það eru mörg dæmi veit ég um að
menn sem voru að kasta um 80 metra með
gamla spjótinu, þeir hafa náð nánast sama
árangri með nýja spjótinu. Dæmi um
þetta er Svíinn Peter Borglund. Þessi
staða hefur auðvitað gjörbreytt hans
keppnisstöðu á alþjóðavettvangi.”
Hvemig er með Wennlund í þessu
tilfelli?
“Við Wennlund höfum nánast fylgst
að íþessu ferli. Hannátti 92.20 m. Núna
áhann 82.68. Égátti 92.42 ogánú 82.98.
Það er ekki óalgengt að menn tapi um 12
til 13 prósentum af kastlengd sinni. Svo
getur þetta farið niður í um 8 prósent hjá
sumum.”
Siguröi Einarssyni ,tekur viö sigur-
Heimsmetið fer í 90
metra á nœsta ári
-Hvemig heldur þú að þróunin verði í
þessu á næstunni?
“Heimsmetiðferyfir90metra. Þaðer
hægt að kasta þessu spjóti 90 metra, ég er
alveg sannfærður um það. Og verður
sjálfsagt gert á næsta ári. Heimsmetið er
nú 87.66 m. og næstlengsta kast er 86.64
___ >»
m.
-En í aðra sálma. Það er ekki hægt að
segja að þú hafir haft hóp þjálfara í krin-
gum þig á þínum ferli sem spjótkastari.
“Nei,það væri full mikið sagt. Og það
er kannski full mikill galli á þessu hjá mér
að ég hef gert þetta svo mikið einn að ég
er orðinn óþjáll í samvinnu. Ég hef staðið
sjálfan mig að því. Ég þarf nú ákveðnar
reglur til að geta nýtt mér reynslu annarra.
Og Stefán Jóhannsson hefur sýnt mikla
þolinmæði á því sviði því að ég hef farið
það langt í minni hugmyndafræði að það
er sjálfsagt hægt að finna auðveldari
menn til að vinna með, þannig séð.
En vegna flutninga minna milli
íslands og Bandaríkjanna og vegna
breytinga í þjálfarastöðum í
Bandaríkjunum hef ég ekki náð að festa
mig við þjálfara l£kt og flestir keppinautar
mínir hafa gert. En ég hef ekki getað
gengið að því vísu að geta haft þjálfara
þegar ég þarf á honum að halda, þannig að
ég hef aldrei opnað mig fullkomlega fyrir
þjálfara. En hvað þetta allt varðar er
myndbandstækið í raun einna dýrmætast.
Ef maður hefur einhvem sem getur gert
Skinfaxi
11