Skinfaxi - 01.02.1988, Blaðsíða 23

Ég hugsaði mér alltaf bók sem
ferðamaðurinn hefði meðferðis á
gönguferðum og gæti flett upp á staðnum
á aðgengilegan hátt, þeim fuglum sem
hann sér á ferð sinni um landið.”
-Finnst þér ekki, þegar þú lítur nú til
baka, að það hafi verið óðs manns æði að
leggja út í svona útgáfu á einu ári?
“Það má kannski segja það. En útgef-
endur höfðu óbilandi trú á þessu verkefni
og ég hreifst með af þessum áhuga.
Annars var þetta eins og með Landsmótin,
t.d. að koma á Landsmóti á Þingvöllum
1957 þótti óhugsandi. En það var gert”,
sagði Þorsteinn.
-En hvað með myndimar?
“í bókinni eru 110 tegundir fugla”,
svaraði Þorsteinn. “Þegar til átti að taka
voru myndir af öllum þessum fuglum ekki
auðfengnar. I bókinni eru um 170
litljósmyndir af fuglum í náttúrulegu
umhverfi, því umhverfi sem hæfir best
hverjum fugli. Að baki þessu liggur geysi
mikið og gott starf. Ég veit nú að við
eigum afskaplega góða fagmenn í þessu
sem kunna vel til verka. Það kemur gre-
inilega fram í þessari bók”, sagði Þor-
steinn að lokum.
Það er óhætt að taka undir með Þorsteini
hvað gæðin varðar.
Og það eru ekki aðeins fuglalýsingar og
myndir í bókinni. Aftast í henni eru
nokkrarskrár. Þarmánefnaskráyfirheiti
íslenskra fugla á íslensku, latínu og 9
tungumálum. Þar á meðal færeysku og
grænlensku. Þorsteinn sagði það framlag
sitt til norrænnar samvinnu og væri
óskandi að fleiri færu að hans fordæmi. í
einum listanum er skotið inn ýmsum
nöfnum yfir fugla sem er að finna á
íslenskri tungu. Af öðrum skrám má
nefna lista yfir íslensk rit um fuglafæði og
töflu sem sýnir friðunar- og veiðitíma
þeirra fuglategunda sem ekki njóta algerr-
ar friðunar. Þá er auðvitað skrá yfir
ljósmyndara. Hér er komin bók sem er
ómetanleg fólki sem ann náttúru íslands.
Fuglahandbókin er nauðsynleg þeim sem
vilja kynnast umhverfi sínu, hún er til-
valin á Göngudegi fjölskyldunnar í júní.
Hún var af Þorsteini hugsuð sem slík. Hún
er endurbót á þeim fuglaþáttum, sem sem
Þorsteinn skrifaði í ellefu tölublöð Skin-
faxa.
IH
Frá glímuœfingu Víkverja og HSK í Breiöagerðisskóla fyrir skömmu.
S
Glímumenn frá Héraössambandinu
Skarphéöni í heimsókn til Víkverja í Reykjavík
Glíman hefur verið að taka nokkum
kipp víða um landið eins og við höfum
sagt frá hér í Skinfaxa. Ekki síst er þar að
þakka kynningar-
ferðum glímusam-
bandsmanna í grunn-
skóla landsins
undanfarin misseri. I
kjölfar þessa hafa
unglingar komið á
glímuæfi ngar og á það
ekki síður við hér í
Reykjavík. Tíð-
indamaður Skinfaxa
lagði leið sína í
leikfimisal Breiða-
gerðisskóla kvöld eitt
í janúar. Tilefnið var
heimsókn Skarp-
héðinsmanna á
æfingu hjá Víkverja.
Þar sem þetta var í
miðri viku var ekki
Kjartan Bergmann mœttl
œfinguna og sagöi til..
Kjartan Lárus-son. Einnig var þarna
Amgeir G.Friðriksson, HSÞ, sem nú er
að skipta yfir í Víkverja. Arngeirhcfur
verið við nám hér í
Reykjavík og verður
svo enn um stund
samtals hafa verið
þama um 30 manns..
Æfingin var létt,
fyrst og fremst
hugsuð sem tilbreyt-
ing frá hefðbundnum
æfingum og til að
treysta kynni. Arni
Unnsteinsson sagði
að þetta væri ekki
mjög fjölmenn æfing
miðað við það sem
stundum væri. "Við
höfum stundum
sprengt þennan sal
utan af okkur", sagði
Árni. "Það hafa verið
a
hægt að fjölmcnna með unglinga Frá
HS K vom þó ungir glímumenn á borð við
Jóhannes Sveinbjörnsson, Gunnar
Gunnarsson og Jóhann G. Friðgeirsson.
Einnig eldri garpar , Jón M. ívarsson og
hér fast að 60 glímenn í salnum á æfingu
En krakkamir hafa verið dálítið sein að
mæta á æfingar eftir hóglífi jólafrísins."
IH
Skinfaxi
23