Skinfaxi - 01.08.1991, Blaðsíða 5

F R Á RITSTJÓRA
Er íþróttakennsla á villigötum?
Iþróttaiðkun hefur verið talin af hinu góða, af henni hafi menn
lært heiðarlega framkontu og öðlast þá mikilvægu reynslu að
taka sárindum og tapi. En getur verið að íþróttir séu komnar á
villigötur, hafa þær ekki þau æskilegu uppeldisáhrif sem ætlast
var til?
íþróttir eru ekki sá leikur sem þær voru áður. Leikurinn hefur
breyst í hörkulega keppni, þar sem sigur, hvað sem hann kostar,
er keppikefli tjölmargra íþróttamanna. Er staðan orðin sú að
íþróttir hafi neikvæð uppeldisleg áhrif á börn og unglinga vegna
þeirrar miklu keppnishörku sem einkennir þær?
Það er staðreynd að ungir íþróttaunnendur reyna að öðlast færni
og stíl afreksíþróttamanna. Afreksmennirnir eru ntikilvægar
fyrirmyndir og geta skapað góða eða slæma ímynd, sem leggur
grunn að hugmyndum bama og unglinga unt íþróttir. Við vitum
að sjónarmið atvinnumennskunnar, þar sem peningar og afrek
fara saman, eru önnur en sjónarmið leikmanna. Neysla lyfja og
óheiðarlegar leikreglur viðgangast fremur í heinti atvinnu-
mennskunnar. En hvað er hægt að gera til þess að bjargar
íþróttunum?
Fyrir það fyrsta verður að breyta hugarfarinu og reyna að kenna
íþróttir með það að markntiði að leikurinn verði settur ofar en
keppnisharkan. Iþróttaskólar fyrir börn og unglinga eru von-
andi komnir til að vera. Eitt af aðalmarkmiðunum sent íþrótta-
skólar hafa sett sér er að leggja áherslu á fjölbreytta íþrótta-
kennslu, þar sem leikurinn skipar veigameiri sess en keppnin.
Með aukinni tillitssemi í íþróttum
minnkar ennfremur hættan á slys-
um tengdum þeim.
Þegar rætt er um íþróttaþátttöku er
ekki hægt að láta hjá líða að minn-
ast á það aðstöðuleysi sent við Is-
lendingar búum við. Það er með
ólíkindum að ráðamenn þjóðarinn-
ar skuli ekki vera löngu búnir að
gera sér grein fyrir því að uppbygging á íþróttaaðstöðu sparar
peninga. Fjölntargir bera þess vitni að þátttaka í íþróttum bæti
heilsuna, minnki vanlíðan og auki vinnuafköst fólks. Við vilj-
um eignast afreksmenn í íþróttum og við viljum að almenningur
geti stundað íþróttir, en til þess að svo megi verða þarf að bjóða
upp á fullnægjandi aðstöðu og hún þarf að rísa á fleiri stöðum
en í nágrenni Reykjavíkur. íþróttakennarar landsins hljóta
menntun sína í ÍKÍ á Laugarvatni og það er nauðsynlegt að þeir
hafi góða aðstöðu til þess að nema þær íþróttagreinar sem þeir
eiga eftir að ntiðla til nemenda sinna. Á Laugarvatni er íþrótta-
miðstöð Islands rekin, en hún hefur þjónað íþróttahópum víða
af landinu.
Landsmót ungmennafélaga eru stór liður í þeirri íþróttastarf-
semi sem fram fer í landinu, en ætlunin er að halda 21. Lands-
mót UMFÍ á Laugarvatni árið 1993. Allir íþróttaunnendur
treysta á það að ráðamenn þjóðarinnar tryggi að framkvæmdum
við íþróttamannvirki á Laugarvatni verði lokið fyrir lands-
mótsárið 1993.^^ ^OTc^.
Raddir lesenda
„Raddir lesenda", er fastur þáttur
í Skinfaxa og fjallar um hvað les-
endum finnst um blaðið. Hringt
er í nokkra lesendur og þeir eru
beðnir að segja álit sitt á efni og
útliti blaðsins. Hug-myndin er sú
að gera Skinfaxa þannig úr garði
að sem flestir geti vel við unað.
Lesendur eru hvattir til þess að
senda línu eða hringa og láta i Ijós
skoðanir sínar, síminn er 91-
12546.
Anna B. Indriðadóttir
Þúfu
A-Landeyjum
Rangárvallasýslu
„Ég er nýlega orðin áskrifandi að
Skinfaxa og það sem ég hef séð finnst
mér ágætt. Mér finnst Skinfaxi spanna
það víða svið sem starf ungmennafélaga
gerir. Ég las m.a. viðtalið við Unni
Stefánsdóttur, hún er ein af þeim eldri í
íþróttum og hefur önnur viðhorf og það
var gaman að kynnast þeim. Mér finnst
alltaf gaman að lesa um þekkt íþrótta-
fólk. Umfjöllunin um umhverfis-
verkefni ungmennafélaganna fannst mér
fróðleg. Þetta er þarft verkefni, en því
miður var ekki nægilega ntikill áhugi
fyrir því hér í sveitinni þannig að ég tók
ekki þátt í því. Mér finnst mjög
sniðugt að hafa þennan þátt, raddir
lesenda, því það er gaman að vita hvað
fólki finnst um blaðið”.
Hjalti Vésteinsson
Fellsenda
Miðdölum
Dalasýslu
„Ég renni yfir Skinfaxa þegar hann
kemur, en mér finnst minni greinarnar
áhugaverðari. Það er gantan að lesa
viðtöl við gamla íþróttamenn, menn
sem hafa keppt við allt aðrar aðstæður
en gert er nú. Það sem ég vildi sjá
meira af eru ýmis úrslit móta t.d. í
annari og þriðju deild í frjálsum
íþróttum. En það er ntjög gott að geta
lesið ýmsar fræðslugreinar, eins og um
uppbygg-ingu grasvalla og samstarf
sveitarfélaga og ungmennafélaga.
Greinin um mata-ræði barna í keppni-
sfeðum fannst mér mjög góð og
þarfleg”.
Rósa Marinósdóttir
Sigtúni
Hvanneyri
Borgarfirði
„Ég er nýlega orðin áskrifandi að
Skinfaxa eftir eins árs hlé. Það sem mér
fannst áhugaverðast var greinin um
„fósturbörnin” og um
mataræði barna og unglinga í keppnis-
ferðum. Það er nauðsynlegt að brýna
fyrir börnunum hvað þau eiga að borða
því þau vilja alltaf sækja í sjoppurnar.
Mér finnst gott að fá fræðigreinar í
blaðið, en þær mega ekki vera of langar.
Það væri líka til mikils gagns að geta
lesið kennsluleiðbeiningar um ákveðnar
íþróttagreinar. Það er nauðsynlegt fyrir
félögin úti á landi að geta fengið í
Skinfaxa upplýsingar um vöru og
þjónustu fyrir íþróttafólk, t.d. um það
hvar hægt er að kaupa tæki og
íþróttabúninga. Ég vildi óska mér að
sérstakt efnisyfirlit fylgdi Skinfaxa í lok
hvers árs, þar sem tilgreindar væru þær
greinar sem birst hefðu síðastliðið ár”.
Skinfaxi
5