Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1940, Blaðsíða 24

Einhverntíma, þegar viÖ verðum ríkir, og
hvergi vantar girðingar, þá á að reisa stóran
vita á Seley. Þar þarf líka að koma þokuhorn
og einnig á Papey. Austfjarðaþokan er þykk
og hagvön.
Það er siglt fyrir Gerpir og Norðfjarðar-
horn, inn á Norðfjörð. Á Norðfjarðarhorn
vantar vita.
Á Norðfirði hefir verið mikil útgerð og fiski-
sæld, en höfnin er ekki eins góð þar og á hinum
fjörðunum. Þó mun vera þar meiri útgerð en
annars staðar á Austfjörðum og sýnir það
dugnað Norðfirðinga. Þar er síldarverksmiðja
og mörg lagleg hús, sem möi’g eru máluð.
Ef húsin væru almennt máluð á þessum stöð-
um, myndi það gera staðina fegurri og húsin
eigulegri. Ég held, að rétt væri að spara neftó-
bakið og kaupa í stað pess menju og aðra liti,
til viðhalds híbýlum manna — þá myndu líka
sparast vasaklútar og skeggið og nefið yrði
fallegra.
Á Norðfirði er margt dugandi manna.
Fjörðurinn er fallegur á sumrum.
Frá Norðfirði er haldið til Mjóafjarðar. Þar
er ávalt s'tutt viðdvöl. Þar er höfuðbólið
Brekka, sem margir dugnaðarmenn hafa búið
á, fyr og síðar. Innst í firðinum er Fjörður. Þar
býr Sveinn Ólafsson, fyrv. alþingismaður, ís-
lenzkur sveitarhöfðingi. Mjóifjörður er feng-
sæll fjörður.
Þá er haldið fyrir Dalatanga og inn á Seyðis-
fjörð. Á Dalatanga er viti og þokuhorn. Þau
eru tvö á íslandi, hitt á Sauðanesi við Siglu-
fjörð.
Utarlega í Seyðisfirði er Brimnes. Þar á
að vera viti og kvað hafa kostað mikið að gera
breytingu á honum, sem aðallega mun hafa
verið á undirstöðunni, því að enn er í honum
sama týran, sem aldrei hefir sézt af sjó, þcgar
eitthvað hefir verið að veðri.
Á Seyðisfirði eru margar bryggjur og mörg
stór hús — einhverntíma hefir verið þar vel-
megun. Þar eru flest hús máluð. Fjörðurinn er
fallegur og þar er oft heitt á sumrum. Þar býr
margt góðra manna. í görðunum við húsin eru
víða tré. Þeir, sem elska blóm og gróður, elska
lífið.
Frá Seyðisfirði er haldið til Borgarfjarðar.
Þar á milli er LoðmundarfjÖrður. í»ar kvað
vera mikið fuglalíf á sumrum. Fuglarnir elska
frið og ró. Það hlýtur að vera gott að dvelja
þar á sumrum.
Á leiðinni til Borgarfjarðar er Álftanes,
Skálanes og Glettinganes og er viti á hinu síð-
astnefnda. Þar þyrfti einnig að koma þoku-
horn í framtíðinni.
Við mynni Borgarfjarðar er Kaupmanns-
stapi.
Við Borgarfjörð vantar vita, þ. e. a. s., ef
menn eiga að búa þar áfram. Þar er afar slæm
höfn og fá Borgfirðingar því oft hvorki póst
né vörur tímum saman. Velmegun er þar víst
fremur lítil, öll hús eru þar ómáluð og er það
synd í því sumarfagra landslagi.
Frá Borgarfirði er haldið til Vopnafjarðar,
fyrir Héraðsflóa, þar sem Lagarfljót rennur til
sjávar. Éljagangur er og stormur, en fátt far-
þega. Farið er fram hjá Bjarnarey og Kollu-
múla — á Bjarnarey er viti.
Á Vopnafirði er fallegt að sumri til og mikl-
ar sveitir eru þar upp af, en kauptúnið frekar
lítið. Höfnin er ekki góð.
Frá Vopnafirði er haldið fyrir Kolbeins-
tanga og Digranes, til Bakkafjarðar. Á Kol-
beinstanga og Digranes vantar vita. Við
Vopnafjörð eru tíð dimmviðri.
Utanvert við Vopnafjörð, að norðanverðu,
er Strandhöfn. Þar er raflýst. Stór pera er í
staur á hlaðinu, einhver bezti vitinn á land-
inu, kostar mjög lítið. f Vopnafirði eru mikl-
ar segultruflanir.
Á Bakkafirði er slæm höfn, fá hús og mjög
ömurlegt á vetrum, en menn segja að þeim
líði þar vel. Athugandi væri nú samt, hvort
ekki væri hægt að láta þeim líða betur annars
staðar; hvers vegna ekki að þjappa fólkinu
meira saman, þar sem lífsskilyrði eru hent-
ugri?
Á Bakkafirði er fiskisælt nokkuð á sumr.
um og gæti því verið þar sumarver, sem eftir-
látið ætti að vera hröfnunum á vetrum.
Frá Bakkafirði er haldið fyrýr Langanes. Á
Langanesi, að austanverðu, eru Skálar.
Já, Skálar. Þar er sjaldan komið við nú orð-
ið. Einu sinni var þó fiskisælt þar og margt
manna á sumrum og þá var byggður þar sjó-
VÍKINGUR
24