Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1946, Blaðsíða 24

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1946, Blaðsíða 24
Gísli Ólafsson frá Eiríksstöáum: Þiö djarfhuga sveinar me'ödrotlinní stafni á djúpiö þið lögöuö í frelsisins nafni, þótt holskeflur hryndu um fley. Þiö voruð einingar bundnir bandi aö bjarga ylckar kæra fósturlandi, þær fórnir fyrnast ei. HETJUR HAFSINS TILEINKAÐ SJÓMANNADEGINUM. Friöur morgun skin á láöi og legi lýsir röðull yfir nýjum degi, vakir i loftinu vor. Óðum lægist sérhver alda á sjónum, sumariö vekur blóm i högum grónum. Gleymast hin gengnu spor. 1 dag er hátið hafsins vökumönnum, hvildarstund er tekin dags frá önnum og sungið sigurlag■ Fleyin bundin bíöa upp viö sandinn, burt er vetur, glaöur sérhver landinn, þennan dýröardag. í sólríkri minning sagan geymir, hvern son, er liöinn i hafinu dre um ástvini eina á strönd• Drottinn strjúki burt trega tárin timinn lækni blæöandi sárin, og rétti þeim hjálparhönd. Þiö voruö striösmenn gegnum allar aldir, yklcar sigrar veröa aldrei taldir, né vegnir á rétta vog. Af öllum hetjufórnum sem þiö færöuð frelsishugsjón göfga endurnæröuö, viö aflknúin áratog. Er hungurvofan hart aö dyrum baröi, þiö hungrið södduö löngu fyrr en varöi, dróguö úr djúpinu björg. Svo oft úr hjörtunum hjálp ykkar máist, en höföingja tildur í annálum skráist, þess dæmi munum viö mörg. Viö umheiminn tengduö þiö eylandiö hvíta meö afltaug, sem framtíöin má ekki slíta, þó allt sé á flugi og ferö. Er drápsvélar störfuöu á láöi og legi þiö leiöina þrædduö um hranna vegi þó brysti brynja og sverö. lagsins Jón Ólafsson, sem hafði verið stofnandi þess, og var forstjóri þess til 1930, er hann tók við bankastjóraembætti útvegsbankans. Þá varð forstjóri félagsins ólafur, sonur Jóns ólafssonar, og hefir hann stýrt félaginu með festu og dugnaði fram á þennan dag. Ólafur er lögfræðingur að menntun. Þegar ég nú lít yfir það, sem liðið er, vil ég segja það, að skortur og erfiðleikar þeir, sem ég átti við að glíma í uppvextinum hafa orðið mér lærdómsríkur skóli, sem ég lærði mikið af og hefi aldrei gleymt. Lán mitt var að lenda með dugmiklum og góðum sameignarmönnum og hefur það orðið mér sú blessun, sem ég hefi haft af uppskeru til þessa dags. Þegar ég lít yfir farinn veg, get ég hugsað Margt er þaö til, sem djúpiö dylur dauöann og lífiö eitt fjalborö skilur, djarflega er sífellt sótt. — Meö samtökum, trausti á eigiö afliö oftast vinniö þiö hættutafliö í blindhríö og brimi um nótt. Frelsisins unga, birtandi bjarmi, bægi frá ylckur slysum og harmi, hvar sem þiö sigliö um sjá. Árvöku lífveröir lands og þjóöar lýsi ykkur öllum vættirnar góöar þó lyfti sér hafaldan há. Lifiö vormenn, vermi ykkur blærinn, vaxandi auölindir gefi ykkur særinn, blessist sú bjargráöa leit. Nú hvíslar á hafinu báran viö blæinn blessaöa vorlanga sjómannadaginn. Til hamingju hugdjarfa sveit! til þess með ánægju, að margir vaskir og góðir menn, sem ég minnist með hlýjum huga fyrir dugnað og mannkosti, hafa verið með mér á sjónum. En að öllum öðrum ólöstuðum vil ég að lokum minnast tveggja vina, sem nú eru horfnir sjónum mínum, en það eru þeir Magnús Magnússon, skipstjóri, sem dó 1940 og minn á- gæti vinur Jón Ólafsson, sem dó 1937. Báðir voru þeir miklir menn og afburðamenn, vinir mínir og mér ógleymanlegir, en rás atburðanna hagaði því svo að ég hafði meira saman við Jón að sælda. Hann var eins og klettur í hafróti, dugnaður, mannkostir og karlmennska fór þar •saman, og er því ávallt bjart og indælt yfir öll- um þeim minningum, sem ég á um þessa ágætis samferðamenn mína í lífinu. 56 V I K I N G U R

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.