Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1946, Qupperneq 14

Frh. frá bls. 275.
hafi pössun Þorleifs á vélunum verið slík, að
alltaf hafi verið hægt að reiða sig á hans þátt.
Þegar Þorleifur fór að þreytast og eldast fór
Þorleifur Þorsteinsson
hann í land og fékk hann þá strax stöðu við
gömlu rafstöðina hér, og svo við núverandi raf-
stöð, þegar hún var byggð, og við hana starfaði
hann til s. 1. hausts, með sérstakri prýði og
samvizkusemi, eins og allsstaðar sem hann hef-
ur verið.
Nú er Þorleifur Þorsteinsson 67 ára gamall.
Hann er maður, sem búinn er að vinna lengi
við ábyrgðarmikið starf. Hann er grandvar mað-
ur og samvizkusamur svo af ber, og sá maður-
inn, sem lengst er búinn að vera'vélstjóri hér
við Djúp.
Sem virðingarvott fyrir sitt 38 ára starf sem
vélstjóri vill ísfirzka sjómannastéttin í dag
heiðra þennan heiðursmann og þakka honum
langt og trúverðugt starf.
Þar sem ég veit, að Þorleifur er nú í Reykja-
vík, vildi ég biðja Jón Þorleifsson, son hans, að
taka við, fyrir hönd föðurs síns, heiðursmerki
ísfirzku sjómannastéttarinnar, og afhenda það
föður sínum.
Magnús Jónsson sjómaður er fæddur hér við
Djúp árið 1869. Þessi heiðurs- og dugnaðarmað-
ur byrjaði að róa 12 ára gamall, og var sjómað-
ur af lífi og sál meðan hann hafði heilsu til.
Eftir 30 ára strit við árina kom hann fyrst
á mótofbát, svo að við getum hugsað okkur
hvernig æska þessa trúverðuga manns hefur
verið.
Hvað mynduð þið segja, ungu menn, ef þið
sæjuð fram á 30 ár við árina — 30 ára róður —.
Ég er hræddur um að ykkur fyndist svart fram-
undan.
Skipstjórinn veit livað ríður á að hafa góða
háseta, og þess vegna var Magnús eftirsóttur
maður í hvaða skiprúm sem var, fyrir dugnað
sinn og trúmennsku, svo af bar.
Nú er Magnús Jónsson 77 ára og hættur að
stunda sjó fyrir 4 árum, en ekki gafst hann upp
fyrr en læknir hans skipaði honum það, vegna
þess að hann væri orðinn úttaugaður. Læknir-
inn hafði þau orð, að allur hans líkami væri eins
og útslitin flík.
Því miður eru nú þetta oft á tíðum endalok
hinna íslenzku sjómanna, látlaust strit þar til
yfir lýkur með heilsuleysi eða dauða.
En sem betur fer má búast við betri endalok-
um ungu sjómannanna okkar, með betri skip-
um og skilyrðum.
Nú í dag, á heiðursdegi sinum, vill hin ísfirzka
sjómannastétt sýna Magnúsi Jónssyni þakklæti
sitt og virðingu fyrir öll þau löngu 61 ár, sem
hann hefur staðið vörð á sjónUm, með því að
sæma hann í dag heiðursmerki stéttarinnar.
Ég vil biðja Magnús Jónsson um að gjöra svo
vel og koma hingað til mín og móttaka verð-
skuldað heiðursmerki ísfirzku sjómannastéttar-
innar.
★
Þá er þessum þætti dagskrárinnar lokið. Þið
sáuð vonandi sexræðinginn, sem róið var hér á
Pollinum í dag.
Á svona skipum háðu þessir öldnu sjógarpar,
sem við höfum heiðrað í dag, sína lífsbaráttu.
Ef við lítum á þær miklu framfarir er orðið
hafa á þessu sviði á undanförnum árum, getum
við sannarlega verið glaðir og þakklátir, og allt-
af má búast við og vona eftir meiri tækni og
fleiri nýjungum á þessu sviði sem öðrum.
Ég vil að endingu biðja guð að halda verndar-
hendi sinni yfir öllum íslenzkum sjómönnum,
eldri sem yngri; hann leiði þá ávallt heila í
höfn.
Magnús Jónsson
27B
VÍKINGUR