Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1969, Síða 31

bil. Endurskoðandi félagsreikn-
inga Vélstjórafélags íslands var
hann hin síðari ár og endurskoð-
andi reikninga Sparisjóðs Vél-
stjóra frá upphafi til dauðadags.
Aðeins þrem dögum fyrir andlát
sitt lauk hann við að yfirfara
reikninga sjóðsins og undirskrif-
aði þá.
Árið 1957 náði hann aftur
tengslum við sín gömlu áhuga-
mál, íþróttirnar, en þá varð hann
form. Frjálsíþróttaráðs Reykja-
víkur, gegndi hann formanns-
starfinu til ársins 1960 og skilaði
afburða árangri.
Innan Starfsmannafél. Reykja-
víkurborgar vann Þorkell einnig
gott starf. Var hann fulltrúi hita-
veitustarfsmanna í fulltrúaráði
félagsins. Kom þar einkar vel í
ljós ósérhlífni hans við að rétta
hlut þeirra er minna máttu sín
og var ófeiminn að túlka málstað
þeirra við ráðamenn, sem oft þótti
nóg um.
I félagi Grænlandsáhugamanna
var Þoi’kell ötull starfsmaður og
opinber talsmaður. Dáðist ég að
honum fyrir dugnað hans þar. Þá
var Þorkell áhugasamur í hand-
ritamálinu og lét frá sér fara
ágætar greinar um handritamál-
ið.
Eitt er þó mála óupptalið, sem
Þorkeli var veigamest. Það var
stjórnmálastarfið. — Hann var
Sjálfstæðismaður í húð og hár.
Innan Sjálfstæðisflokksins starf-
aði Þorkell mikið. Átti meðal ann-
ars sæti í stjórn Varðar um ára-
bil. Trúrri mann stefnu Sjálf-
stæðismanna og betri talsmann
flokksins hef ég ekki þekkt. Þor-
kell átti alltaf orð til afsökunar
flokknum, þótt á móti blési í þjóð-
málum. Benti hann á, að aðrir
flokkar myndu þar ekkert betur
ráða fram úr, þó að óneitanlega
kæmu fyrir hnökrar í stjórnar-
starfinu.
Þoi'kell Sigurðsson fæddist að
Flóagafli í Sandvíkurhreppi 18.
febrúar 1898. Hann fluttist til
Reykjavíkur árið 1914 og átti þar
heima síðan. Hann kvæntist eftir-
lifandi konu sinni, Önnu Sig-
urðardóttur, árið 1924. Eignuðust
þau 4 mannvænleg börn.
Þorkell var reglumaður og mik-
ill lánsmaður, bæði í heimilislífi
og utan þess.
Hann var síungur í anda og átti
létt með að umgangast og skilja
ungt fólk.
Eg vil að lokum þakka honum
langa kynningu og öll hans mörgu
störf, bæði í þágu stéttar okkar
sem annarra.
Samstarf okkar var ekki alltaf
árekstralaust, en út kom þó oft-
ast það, sem bezt var á hverjum
tíma.
Fyrir það er ég þakklátur og
bíð Guð að blessa minningu þessa
látna félaga míns.
Örn Steinsson.
Hinn 1. marzmánaðar síðast-
liðins lézt Þorkell Sigurðsson,
vélstjóri, í'úmlega sjötíu og eins
árs að aldri, Hann var sonur
Sigurðar Þorsteinssonar bónda
og fræðimanns frá Flóagafli í
Árnessýslu.
Það er ekki á mínu færi að
rekja hér æviatriði Þorkels heit-
ins sem vert væri, því til þess
hafði ég of stutt kynni af honum,
en þau kynni urðu þó til þess
að mér varð hann minnisstæður
persónuleiki fyrir traustvekj andi
fas og fast fylgi við þau málefni,
sem liann hafði bundið hollustu
sína við. Þar komst engin hálf-
velgja að.
Þegar hann gaf út rit sitt:
„Saga landhelgismáls Islands og
auðæfi íslenzka hafsvæðisins",
árið 1955, fór ég að gefa gaum að
því, hver þar var á ferð.
Það vildi svo til nokkru síðar,
eða árið 1957, átti ég eftir að
kynnast baráttumanninum Þor-
keli Sigurðssyni. En það var þeg-
ar við áhugamenn um Grænland
og grænlenzk málefni unnum að
því að stofna landssamtök þess-
ara áhugamanna. — Var það
„Fiski- ocj farmannasamband fs-
landsu, sem kosið hafði nefnd til
þess að hrinda undirbúningi
þessara mála af stað. — Þorkell
heitinn var strax kjörinn ritari
þessarar nefndar, og þegar loks
"Landssamband íslenzkra Græn-
landsáhugamanna” var form-
lega stofnað 1. desember 1957,
var Þorkell Sigurðsson kjörinn
gjaldkeri samtakanna, og var
hann það til dauðadags.
Fyrir tilmæli undirbúnings-
nefndarinnai' hafði Þorkell feng-
ið dóttur sína, Kristínu, til þess
að teikna hið forkunnarfagra
merki sambandsins, og sýndi það
eitt með öðru hvílíkan hug hann
bar til þessara samtaka.
Við það samstarf, sem ég átti
við Þorkel innan þessara sam-
taka varð mér fljótt ljóst hversu
heilshugar Þorkell fylgdi fram
skoðun sinni á hverju málefni
þegar hann hafði kannað það,
og var þar enginn veifiskati á
ferð.
Það mun flestum leika hugur
á að sjá óskir sínar rætast í sam-
bandi við þau málefni, sem barist
er fyrir, en slíkt gefst ekki öll-
um, þegar aldarmál eru markið.
— Þorkell bar hlýjan hug til
Grænlands og Grænlendinga, ekki
sízt vegna hinna fornu tengsla.
Hið úrelta „ránlendu" (koloníu)
hugtak var honum víðs fjarri
skapi. — Hugur hans til Græn-
lands stóð til endurnýjunar
fornra sögutengsla menningar
Islendinga og Grænlendinga.
Þorkell Sigurðsson er farinn
til fjarlægra stranda. Eftir
standa samherjarnir með kærar
minningar um góðan félaga. Það
myndi honum að skapi, að áhuga-
málin þyrftu ekki að bíða hnekki
við burtför hans, heldur að þeim
bættust einatt nýir liðsmenn, sem
sífellt ynnu betur og betur að
framgangi þeirra.
Far þú vel samherji! Ég þakka
kynnin og samstarfið.
12. marz 1969.
Ragnar V. Sturluson.
VÍKINGUR
76