Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1971, Síða 21
Það var ekki auðvelt fyrir
móðurina að skipta kökunni jafnt
á milli sjö svangra á heimilinu.
„Og hvernig tókst þér?“ spurði
maður hennar.
„Ég held bara vel. Allir jafn
óánægðir.
4
— í morgun gerði ég hræði-
leg mistök. Ég ætlaði að elda
hafragraut fyrir manninn minn,
en tók í ógáti sápugrjón.
— Varð ekki maðurinn þinn
vondur ?
— Jú, — hann froðufelldi!
4
Píus páfi XI var sagður mað-
ur með gott skopskyn. Lét hann
stundum málara teikna myndir
af sér meðan hann sat við vinnu
sína og varaði þá við að fegra
þær að neinu leyti.
Dag nokkurn hafði málari
lokið við mynd af páfanum, og
tekizt að gera hann með afbrigð-
um ljótan.
Páfi brosti góðlátlega og undir-
ritaði myndina með eftirfarandi:
Matt. 14, 27. Pius XI.
Þegar málarinn kom heim,
fletti hann upp í tilvitnuninni í
ritninguna, en þar stóð:
„Verið ekki óttaslegnir; þetta
er ég!
— Það var ekki kanarífuglsegg, sem
ég keypti af yður.
VÍKINGUE
Þrír Svíar sátu og sögðu
frægðarsögur af sér.
Þegár ég var í Bandaríkjun-
um drakk ég kaffi með Eisen-
hower.
Það er nú ekki mikið, þegar
var í Moskvu átti ég langt við-
tal við Krústjoff.
Þetta eru bara smámunir,
sagði Karlsson. Þegar ég var í
Róm síðast, bauð páfinn mér í
heimsókn í Vatíkanið. Eftir að
hafa heilsazt með handabandi og
kossi, löbbuðum við okkur út á
svalirnar. Mikill mannfjöldi
hyllti okkur og hrópaði: Karls-
son, Karlsson, hvaða maður er
það sem stendur við hliðina á
þér.
— Og nú skal ég sýna þér, hvernig
dóttir þín og ég erum sköpuð hvort fyrir
annað.
Prestur: — Það er gott veðrið
í dag, Óli!
Óli: — Ójá, fyrir þá sem þurfa
ekki að strita allan daginn.
Prestur: — Fallegt er að sjá
garðinn þinn núna, Óli.
Óli: — Ójá, fyrir þá sem ekki
þurfa að pæla í honum eins og
ég.
Prestur: — Það er gott að
heyra, að konunni þinni er að
batna, Óli.
Óli: — Ójá, fyrir þá sem ekki
þurfa að búa undir sama þaki og
hún.
4'
— Leyndardómurinn við lang-
lífi er að maður borðar daglega
hráan lauk.
— Ég hélt, að það væri nú ekki
gott að halda því leyndu.
— Og hvað fæst þú við?
— Ég verzla með bréfdúfur.
— Er það nokkur hagnaðarvon?
— Jú, reyndar, dúfurnar, sem ég sel
að morgni til koma aftur heim um
kvöldið.
Forstjórinn fól skrifstofu-
stjóra sínum að ráða einkaritara:
— Hún verður að vera dugleg
og iðin, góður hraðritari og alls
ekki yngri en 40 ára!
— Ég skal gera mitt bezta, —
en nefndi frúin yðar hvort hún
ætti að vera með gleraugu?
4
— Fljót nú með töskuna, sagði
læknirinn við aðstoðarstúlkuna.
— Ég verð að flýta mér niður
á Hótel Borg, einn af gestunum
var að hringja og sagðist deyja,
ef ég kæmi ekki strax.
— Afsakið, læknir, ég held að
hann hafi ætlað að tala við mig.
4
7 húsmæ'öratí-nuinum.
Það er enginn vandi að laga
matinn, þegar konan er í sumar-
bústaðnum. Bara að hita upp
niðursuðudósina, þangað til að
miðinn losnar af!
4
Skoti hafði leigt sér bíl og á
brekkubrún einni missti bílstjór-
inn stjórn á bílnum, svo hann
rann út af veginum og fór á
flugferð niður brekkuna.
— Taktu gjaldmælinn úr sam-
bandi! hrópaði Skotinn til bíl-
stjórans.
353