Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1971, Qupperneq 31

þegar hann átti að vera þvert af „Start“. Næsti
skpistjóri á Sobraon var J. A. Elmslie, og undir
hans stjórn varð skipið eitt vinsælasta farþega-
skipið í nýlendusiglingunum.
Læknar sjöunda og áttunda áratugsins, gerðu
mikið að því að telja sjóferðir margra meina bót,
einkum við krabbameini og berklaveiki, svefnleysi
og svefngöngum. Þessi lækningamáti brást mjög
sjaldan. Friður og frelsi frá áhyggjum, hreint
andrúmsloft, heilbrigt líf á vel stjórnuðu seglskipi,
reyndist oft hafa læknandi áhrif á sjúklingana. Af
öllum seglskipum sem fluttu farþega, var Sobraon
mest lofsungin af læknunum. Um sumar lækn-
ingar, sem áttu sér stað á skipinu var sagt, að
þær nálguðust kraftaverk. Svo frægt varð skipið
fyrir heilsusamlegar sjóferðir til og frá löndum
hins vegar á hnettinum, að þegar almennir far-
þegar höfðu snúið baki við seglskipunum vegna
þess að þeir áttu kost á fljótari ferð með eim-
skipi, þá fylltu berkla og taugasjúklingar og aðrir
sem leituðu sér hvíldar við ofþreytu, stöðugt salar-
kynni skipsins.
Öll skip Devitt & Moore félagsins vru gerð út
eftir svokallaðri „Blackfashion" reglu. Til þess að
geta haft jafnan nýmeti á borðum flutti Sobraon
í hverri ferð nokkurn fjölda lifandi alidýra, t. d.
3 uxa, 90 kindur, 50 svín, 3 mjólkandi kýr, og um
300 endur, gæsir og hænsni. í skipinu var ísklefi
sem rúmaði nokkrar lestir af ís og stór þéttari
fyrir ferskt vatn, og var hann í notkun annan
hvern dag.
VÍKINGUR
Skipið var ríflega mannað, var skipshöfnin
þessi:
Skipstjóri, fjórir stýrimenn, átta lærlingar, timb-
urmaður, bátsmaður, vélgæzlumaður, seglsaumari,
tveir aðstoðar bátsmenn, sextán framreiðslumenn,
tvær þernur, tuttugu og sex full gildir hásetar,
fjórir viðvaningar og tveir drengir, — 69 menn
alls.
Farin var aðeins ein ferð á ári, og ávallt farið
frá London á bezta tíma ársins, í Ástralíuferð þ. e.
síðari hluta septembermánaðar. Venjulega fór
skipið frá Ástralíu fyrri hluta febrúarmánaðar,
og kom við bæði í Cape Town og St. Helunu á
heimleið. Skipið dvaldi við St. Helenu 3—4 daga
og losaði þar um 100 lestir af vörum, svo sem
hveiti, korni og niðursoðnu kjöti. Á meðan ráfuðu
farþegarnir um eyjuna og heimsóttu Longwood og
greftrunarstað Napoleons, og klifruðu upp 699
þrepin að hermannaskálunum.
Elmslie skipstjóri efndi ávallt til grímudans-
leiks á meðan skipið stóð við hjá St. Helenu, var
það viðburður, sem eyjaskeggar hlökkuðu jafnan
mikið til, eigi síður en skipverjar og farþegar.
Það voru ríkuleg salarkynni fyrir slíkan mann-
fagnað í Sobraon. Salur fyrsta farrýmis var 200
feta langur og náði um milliþilfarið frá afturskipi
og frameftir að frádregnu 20 fetum aftan við
framsiglu. Salur annars farrýmis náði um það sem
eftir var milli-þilfarsins að frádregnum forða-
geymslurúmum og seglaklefum í framskipinu.
Sobraon var frábrugðið flestum farþega-segl-
363