Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1971, Blaðsíða 36

Félags
mála
opnan
Samningar
Allflest sambandsfélög hafa
sagt upp gildandi kaup og kjara-
samningum. Skipstjóra og stýri-
mannafélagið Bylgjan á ísafirði
hefur þó ekki sagt samningum
upp, eins eru samningar Skip-
stjórafélags íslands bundnir.
Samningar Skipstjóra og stýri-
mannafélagsins Ægis eru fastir
til næsta sumars. Svo fámennu
sambandi sem Farmanna og
íiskimannasamband íslands er,
þó að spanni yfir áhrifamikla
atvinnuvegi, er mikill styrkur,
þegar félög innan þess standa
saman að gerð samninga, og er
því mikilvægt að samstaðan sé
sem allra bezt. Engin keðja er
sterkari en veikasti hlekkurinn,
og er það því nokkurt veikleika-
merki, þegar félög innan sam-
bandsins hafa ekki fulla sam-
stöðu.
Þó að fiskverð hafi hækkað all
verulega á síðasta ári, eru ýmsir
þættir samninganna þannig, að
á þeim verður að fást lagfæring.
SKATTAMÁL SJÓMANNA
Eins og kunnugt er hefur
sjaldan verið meiri vöntun á
vönum fiskimönnum en verið
hefur síðasta árið. Útgerðar-
menn og aðrir hafa reynt að
gera sér grein fyrir því á hvern
hátt mætti úr þessu bæta. Einn
af þekktari útgerðarmönnum
þessa lands hefur látið þá skoðun
í Ijós, að eitt það helzta sem
úr gæti bætt, er að sjómenn
fengju verulega aukin skattfríð-
índi. Nú hafa sjómenn samkvæmt
lögum frá 1971 nokkur skatt-
fríðindi.
í 14. gr. „laga um tekju og
eignaskatt" segir: Frá tekjum
sjómanna lögskráðra á ísl. skip
skal draga kostnað vegna hlífðar-
fata: Frádrátturinn ákveðst
800.00 á mánuði miðað við þann
vikufjölda, sem þeir eru háðir
greiðslu slysatryggingaiðgj alda,
sem sjómenn. Sömu aðilum skal
veittur sérstakur frádráttur kr.
5000.00 á mánuði og reiknast á
sama hátt, enda hafi þeir verið
skipverjar á íslenzku skipi ekki
skemur en sex mánuði. Við gerð
samninga á síðast liðnum vetri
var rætt við þáverandi fjármála-
ráðherra og sjávarútvegsráð-
herra og töldu þeir ógerlegt að
auka þessi fríðindi sjómanna.
Margir spyrja hvað réttlætir
skattfríðindi sjómanna. Margt
mætti til tína, þó ekki væri ann-
að en aðstaða til vinnu, langur
vinnutími og óreglulegur, þá væri
það nægilegt til að réttlæta þessi
fríðindi. Margt fleira kemur til,
svo sem fjarvistir, óvissa um
heimaveru og viðdvöl, þegar í
höfn er komið.
Viðgengist hefur að giftar
konur, sem vinna utan heimilis
fengju helming tekna sinna skatt-
frjálsar. Hef ég ekki annað um
það atriði að segja en að ég tel
eðlilegt að sjómannskonan, sem
verður að gegna hvorutveggja
starfinu, að vera bæði húsbónd-
inn og húsfreyjan, fái störf sín
metin til jafns við vinnu eigin-
kvenna, sem vinna utan heimilis.
Eitt hefur landmaðurinn fram
yfir sjómanninn, en það er
möguleikinn á að aðstoða sjálfur
við byggingu íbúðarhúsnæðis til
eigin nota. Vinna þessi er ekki
skattlögð. Kemur þar greinilega
stór liður til sparnaðar í kostn-
aði við íbúðarbyggingu. þetta
meðal annars hefur valdið því að
menn fara úr skiprúmum og
vinna í landi til þess að geta not-
fært sér þau réttindi, sem land-
manninum eru veitt. Þetta verða
í sumum tilvikum um tvöföldun
að ræða hjá sjómanninum, hann
verður að afla tekna til þess að
greiða vinnulaun, sem kannske
hefðu fallið til hans skattfrjáls,
auk þess verður hann að greiða
skatt af tekjunum sem fara til
greiðsla á vinnulaunum svo og
vaxtagreiðslur. Þannig blasir ó-
réttlætið við úr öllum skjám.
Vill einhver taka að sér að verja
slíkt óréttlæti? Ekki get ég það.
Þetta verður að laga svo að
sjómaðurinn hafi nokkuð jafna
aðstöðu í þessu efni og landmað-
urinn. Margt mætti fleira tína
til, en ekki er hægt að þessu
sinni.
MEÐFERÐ AFLANS
í haust kaus stjórn F.F.S.I.
þrjá menn til þess að gera til-
lögur um bætta meðferð á fiski,
og þá sérstaklega á netafiski.
Nefndarmönnum þótti viðfangs-
efnið erfitt viðureignar og kaus
að hafa þann hátt á að heyra
frá mönnum, sem með aflann
fara. Boðað var til funda með
sjómönnum við Faxaflóa og á
Suðurnesjum. Á seinni fundin-
um var einnig mættur einn full-
trúi frá Vestmannaeyjum. Eins
og vænta mátti sýndist sitt hverj-
um, en nokkuð athyglisvert var
að menn voru tilbúnir að gera
sitt bezta í þessu efni. Til þess-
ara funda hafði verið boðið
Fiskimatsstjóra og á seinni fund-
inn auk hans þeim mönnum sem
með þessi mál fara.
Sennilega verður reynt að
halda fleiri fundi um málið og
fá kaupendur einnig á fundina.
1962 er talið að af netafiski
hafi farið aðeins 20% vertíðar-
aflans í 1. fl., en 1970 fór 50,4%
af vertíðaraflanum í þennan
flokk, er þá ekki meðtalinn tog-
arafiskur í hvorugt skiptið.
Félags
mála
opnan
368
VÍKINGUR