Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.2005, Blaðsíða 8
LANDHELGISC
Landhelgisgœslan á ejtir að njóta góðs af Arun-bátunum við veigaminna eftirlit með smcerri skipum, skútum og slikum, sem koma siglandi til ís-
lands.
helgisgæslan sá hins vegar um hafsvæðin
fjær.
Nú virkar kerfið þannig að Neyðarlín-
an sér um daglegan rekstur Vaktstöðvar-
innar en þegar slys ber að höndum fer
Landhelgisgæslan með faglega stjómun i
leit og björgun.”
Hvað með átakið Lokum hringnum,
verður það kynnt?
,Jú, það verður kynnt, enda er þetta
stærsti liðurinn í að efla sjóbjörgunar-
þáttinn í starfi okkar, en á hann höfum
við lagt mikla áherslu undanfarin ár. Til
að gera kynninguna enn meira spenn-
andi og lifandi langar okkur til að koma
einum björgunarbátanna fyrir á sýningar-
svæðinu og bjóða gestum um borð.
Hvort okkur tekst þetta á eftir að koma í
Ijós.
Annars hefur verkefnið gengið mjög
vel og notið mikils stuðnings meðal al-
mennings og stjórnvalda. Við erum þegar
búnir að panta bátana þrjá sem vantar
upp á til að við getum lokað hringnum
en þeir eiga að vera á Vopnafirði, Siglu-
firði og Patreksfirði.
Þetta eru gríðarlega öflugir 50 tonna
bátar, sérstaklega hannaðir og smíðaðir
sem björgunarskip. Þeir eru 1.100 hest-
öfl, ná 18 hnúta hraða, sextán og hálfur
metri á lengd með sex manna áhöfn. Þeir
geta farið 230 sjómílur án þess að taka
aukaolíu og hafa þann gríðarlega góða
eiginleika að ef þeir fara á hvolf rétta þeir
sig við sjálfir. Raunar er það þannig að
fyrsta verk áhafnar sem tekur við nýjum
báti er að fara um borð og láta þar fyrir-
berast á meðan honum er hvolft. “
Eru þessir bátar alfarið á vegum Slysa-
vamafélagsins Landsbjargar?
,Já. Þeir eru okkar eign og við sjáum
um þá. Búið er að stofna, í samvinnu við
heimamenn á hverjum stað, rekstrarfélag
um hvern bátanna fjórtán. Áhafnirnar
eru skipaðar sjálfboðaliðum nema hvað
vélstjórarnir eru í hlutastarfi við reglu-
bundið og fyrirbyggjandi viðhald.
Það mun hjálpa okkur við rekstur bát-
anna, og seinna meir við að endurnýja þá
og jafnvel að fjölga þeim, að í vor gerð-
um við þríhliða samning við Landhelgis-
gæsluna og dómsmálaráðherra um að
Gæslan fengi að nota bátana til eftirlits
sem henni er gert að sinna gagnvart er-
lendum skipum, skemmtibátum og
minni fleyjum, er hingað koma. Hún hef-
ur stundum neyðst til að nota varðskip
til þessa eftirlits sem er dýrt og þar af
leiðandi óhagkvæmt.”
Hvaðan koma þessir björgunarbátar?
„Þetta eru breskir Arun-bátar sem við
fáum frá systursamtökum okkar á Bret-
landseyjum á mjög góðu verði sem gerir
okkur kleift að ráðast í þetta. Við fengum
þann fyrsta í nóvember 1998 en það var
Oddur V. Gíslason sem hefur verið í
Grindavík.
Hér er þó rétt að staldra örlítið við því
að bátarnir 14 eru ekki allir af Arun-
gerð. í Sandgerði er stærri bátur, sem
helgast af þvi að þar eru sérlega erfið
veðurskilyrði, og í Vestmannaeyjum er
annar minni en þessa báta báða fengum
við frá þýsku sjóbjörgunarsamtökunum.
Fyrstu bátunum sigldum við heim en
hinir hafa verið fluttir með Samskipum
sem taka ekki krónu fyrir flutninginn og
hafa auk þess styrkt átakið myndarlega
með beinu fjárframlagi.
Fyrir þetta erum við afskaplega þakk-
látir.”
ffSKflægrilaTáriM
^nnsðknitfsvn'aT;
■MRneöaíitogarp
glussav.indál
qs issQsíSDgiítosQsEjaŒp c
F_BAMTIÐIN-ER!R!SBBBlaWl-. , NflöSt'tMÍM
Sjáumst á Sjávarútvegssýningunni
Verið velkomin á BÁS P69
8 - Sjómannablaðið Víkingur