Náttúrufræðingurinn - 1964, Blaðsíða 16

10
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
1. mynd. Meginskriðstefna síðasta ísaldarjökulsins á íslandi, sýnd með fáurn
völdum dæmum um rákastefnu, athugaða af Þorvaldi Thoroddsen (á nokkrum
stöðum á N- og NV-landi) og hölundi. — Lega jökulrandar um skeið í ísaldar-
lok, Búðaröðin og Hólkótsröðin, sýnd með feitu striki — lieilu, þar sem hún er
augljós, en slitnu þar, sem hún er áætluð. Afmarkað svæði á Kili sýnt nánar á
2. mynd.
Fig. 1. Main direclion of Ihe movernent of the Wiirrn ice-sheet. Txuo ice-
rnarginal lines are shown, one of the Búdi stage, in the SW, arul one of the
Hólkot stage, in tlie NE. The quadrangular midland area is shown in more
detail in Fig. 2.
Jökulminjar.
Ekki skortir jökulminjar á Kili. Berggrunnurinn er langvíðast
þakinn stórgrýttum melum, sem eru að uppruna jökulruðningur,
og sums staðar aurum jökulvatna. En klappir, sem upp úr standa,
eru ílestar hvalbakaðar og víða með skýrum jökulrákum.
Þessi verksummerki eru livorki eftir Hofsjökul né Langjökul —
nema að óverulegu leyti. Ruðningur þeirra nær hvergi lengra en
fáeina kílómetra fram undan núverandi jökulrönd, en yfirleitt
miklu skemmra. Hann er óveðraður, úfinn mjög og ógreiður yfir-