Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1964, Blaðsíða 23

Náttúrufræðingurinn - 1964, Blaðsíða 23
N Á TTÚRUF RÆ Ð1N G U RIN N 17 stefna hans snerist, skóf hinn nýi ísstraumur brott elclra rákakerfið og risti sitt í staðinn. En þá náði hann ekki upp yfir Bláfell og því er eldra kerfið þar óspjallað. Sama máli gegnir um Bláfellsháls og Skálpanes. Mjög máðar og þó einhlítar leifar hins eldra rákakerfis getur einnig að líta nálægt bílveginum milli Svartárbrúar og sæluhúss- ins í Hvítárnesi. Vottar þar fyrir rákum, sem stefna SV, helzt í norðvesturhalla klappabungnanna, þar sem þær hafa legið í nokkru vari fyrir hinum síðari ísstraumi úr suðaustri. En flestar klappir eru þarna skýrt rákaðar úr þeirri átt, þ. e. af yngra kerfinu. Á tveimur stöðum, sitt hvoru megin vegarins, hef ég fundið bæði kerfin skerast um þvert á sömu klöpp (3. mynd). Jökullón. L undirhlíðum Langjökuls, á kaflanum frá Hvítárvatni inn fyrir Hrútfell, má stundum um langan veg tilsýndar greina kynlegar lá- réttar línur, sums staðar hverja upp af annarri. Þær koma gleggst fram undir sól að sjá sem l jósar rákir á dekkri grunni. Þetta eru forn vatnsborðsmerki, strandlinur. í ritgerð um jarðfræði Kerling- arfjalla taldi Jóhannes Áskelsson (1942) þessi merki vera eftir vötn, er þarna hefðu stíflazt upp í krikum milli fjallshlíðar og jökuljað- ars undir ísaldarlokin. Þessi skýring er eflaust rétt. Og hún verður nú mjög eðlileg, þegar við höfum komizt að raun um, að síðasti jökullinn, sem lá yfir Kili, skreið sunnan að og yfirborði hans hall- aði norður. Strandlínurnar eru einna gleggstar í austurhlíð Leggjabrjóts við Fremri-Fróðárdal. Þar eru þær mjó þrep, í mesta lagi fáeinir metr- ar á breidd, og auk þess afslepp. Þau eru aðeins mörkuð í urð og skriðu, en livergi í fast berg. Helzt gætir þeirra þar, sem bratti er í minna lagi, og einkum í bringum, sem skaga fram úr hlíðinni. En línurnar eru sundur slitnar, þar sem brattast er, væntanlega vegna grjóthruns og jarðskriðs. Búta einstakra lína má rekja saman í óbreyttri hæð um 1—2 km veg. Ekki er grjótið í þessum fornu fjör- um ávalað að neinu ráði, en þó sýnu minna hvassbrýnt en eggja- grjótið í skriðunum á milli. Við utanverðan Fróðárdal má sjá 14 línur af þessu tagi hverja yfir annarri, en ekki allar jafnglöggar (4. mynd). Ég hef' mælt með loftvog hæð þeirra yl'ir Hvítárvatn (19. 2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.