Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1964, Blaðsíða 19

Náttúrufræðingurinn - 1964, Blaðsíða 19
NÁTTÚ RU FRÆÐINGURINN 1 ° lo Því má fyllilega treysta, að allar þær jökulrákir, sem sýndar eru á 1. mynd, eru frá síðasta jökulskeiði — og meira að segja frá síðari hluta þess, eftir að jökulbreiðan hafði náð hámarki, og í langflestum tilfellum marka þær síðustu skriðstefnu jiikulíssins yfir klöppina, sem þær eru ristar í. Bláfell. Bláfell er raunar fyrir sunnan Hvítárvatn og engan veginn á Kili, en þetta er mikið fjall og fagurt og girnilegt til fróðleiks. Það er ílangt nokkuð í stefnu NA-SV, og hátindurinn, 1204 m y. s., lítill um sig, en allbrattur, er framan til við miðju og skilinn af skarði frá norðurbungu fjallsins, sem er nokkru lægri, 1160 m y. s. Bláfell er úr móbergi og bólstrabergi upp undir brúnir, en grágrýtislögum þar fyrir ofan. Að þessu leyti má j)að teljast til þeirrar fjallgerðar, sem nefnd hefur verið stapi og síðar verður frá sagt. En á hinn bóg- inn er lögun Bláfells önnur en stapanna og miklu óreglulegri. Gera má ráð fyrir, að það sé stapi að uppruna og eins og þeir upp- hlaðið af eldgosum undir jDykkum jökli, en hafi síðan rofizt og af- lagazt. Allt jaað rof bendir til hás aldurs. En annað ellimerki er þó öruggara: Bláfell er á alla vegu umkringt grágrýtishraunum. Þau hafa runn- ið að rótum Jress eins og landinu liallar enn, sum langt innan af Kili frá ókunnum upptökum, önnur að norðvestan frá dyngjunni Skálpanesi. Þessi liraun eru rækilega jökulsorfin og víða þakin jök- ulmelum, og mundi raunar enginn maður í næstu sveitum kalla slíkt landslag „hraun“. Á mótum grágrýtishraunanna við bólstra- bergið og móbergið í Bláfelli er l jóst, að hraunin liggja ofan á og eru yngri. Hraunin geta þó ekki verið yngri en frá síðasla ísaldarhléi, þ. e. hlýviðrisskeiðinu rnilli næstsíðasta og síðasta jökulskeiðs. Verð- ur þá ekki annars sennilegra til getið um aldur Bláfells en jrað sé til orðið á nœstsiðasta jökulskeiðinu. En víkjum nú aftur að jrví, sem Bláfell liefur látið á sjá við að standa af sér eitthvað á annað jökulskeið að viðbættu löngu hléi þar á milli. — Að vestan og norðan skerast 4—5 dalir inn í fjallið, stuttir og íhvolfir (nefndir Skálar upp af Bláfellshálsi). Mynni þeirra er niðri við fjallsrætur og jaó bratt fram úr þeim. En uppi í fjalls- brúnum bæði að norðan og austan eru minni skálar eða hvilftir,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.