Náttúrufræðingurinn - 1934, Qupperneq 6

flðtiúrulrœðlnoorinn
er nú að byrja fjórða árið.
Það verður Víst því miður ekki sagt um hann, eins og
margir segja um Eimskipafélag íslands, að hann sé
óskabarn jajóðaririnar, enda er þar ólíkum fyrirtækj-
um saman að jaína. Þó mun mörgum þeim, sem eignast
ritið, þykja vænt um það, og sízt vilja án þess vera, en
þar skiptir í tvö horn: annars vegar örfá hundruð manna,
sem finna gleði og fróðleik í viðfangsefnum þeim, sem
ritið ber að garði, en hins vegar hinn breiða þorra, er
betur kann öðrum fróðleik sér til gagns og gleði. Skal
það sízt lastað. — En vini blaðsins verð eg því miður að
hryggja með því, að óvíst er, hve lengi það getur haldið
áfram að koma út, ef að því bætast ekki skilvísir kaup-
endur. Sumir af unnendum ritsins hafa stöku sinnum
minnzt þess í blöðum, að æskilegt væri að styrkja það.
Hér vil eg taka fram, að ritið hefir verið styrkt. — Það
sem komið er, á það að miklu leyti líf sitt að þakka þrem-
ur aðiljum: Náttúrufræðifélaginu, Náttúrufræðideild
menningarsjóðs og ísafoldarprentsmiðju. Auk þess'hefir
enginn maður fengið neitt fyrir starf við blaðið. Nota eg
hér tækifærið til þess að þakka þá hjálp og þá góðvild,
sem blaðið hefir notið hjá þeim, sem að ofan er getið. —
Náttúrufræðingurinn þarf að fá fleiri — miklu fleiri
kaupendur, ef að han ná að geta þrifist fraittvegis, og
væri ritið þakklátt þeim, sem vildu styðja að útbreiðslu
þess. — . /
Að endingu bið eg alla kaupendur blaðsins mjög að
afsaka drátt þann, sem orðið hefir á útsendingu þess í
þetta skipti, stafar það eingöngu af annríki mínu. Rit-
stjórn náttúrufræðingsins verður að koma á eftir svo
mörgum öðrum störfum, 'áem á mér hvíla, það er auka-
starf, sem ekkert gefur í aðra hönd. Vil eg biðja góða
menn og konur að minnast þess.
Árni Friðriksson.