Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1934, Blaðsíða 52

Náttúrufræðingurinn - 1934, Blaðsíða 52
44 NÁTTCtRUFR'.- gerði dýrin ófrjó, sprautaði prófessorinn koffeín-upplausn inn í blóðið, og hafði það sömu áhrif eins og ef drukkið var sterkt. kaffi. Á hinn bóginn reyndist kaffi, sem ekkert var í af koffeíni, algerlega skaðlaust. Með því að gefa dýrunum lítið af kaffi, var hægt að venja þau við eitrið, einkum karldýrin. Aldrei var þeim gefið meira í einu en það, þegar verið var að reyna áhrif eitursins á kyn- kirtlana, að engum öðrum líffærum líkamans væri hætta búin. Það kom í ljós, að koffeín er eitur, sem skaðar kyn-kirtlana, fyrr en nokkur önnur líffæri. Væru dýrin látin neyta mikils af því,. rejmdist það einnig skaðlegt nýrunum, hjartanu, lifrinni og þörmunum, en allra fyrst urðu kyn-kirtlarnir fyrir áhrifum þess.. Eigi verður fullyrt um gildi þessara tilrauna, þegar um manninn er að ræða, meðal annars vegna þess, að maðurinn er miklu sterkari gegn eitrinu en kanínur. Þó telur próf. Stieve, að komið geti til mála, að koffeín hafi einnig deyfandi áhrif á kyn,- kirtla mannslíkamans. Á. F.. Hið »þunga vatn«. Vatnið er eitthvert almennasta og um leið eítthvert þýð- ingarmesta efnasamband á jörðu vorri. Meginhluti dýra- og; plöntulíkamans er vatn, 65 % — sextíu og fimm hundruðustu hlutar — af líkama mannsins er vatn. Fram á allra síðustu tíma. hafa leikmenn og lærðir trúað því og treyst, að vatn væri alltaf vatn, það er að segja óbreytanlegt að eðli og efnasamsetningu- Einmitt þess vegna hefir vatnið verið notað til þess að byggja á ýmsar einingar, sem notaðar eru daglega við ýmsar mælingar. Þannig hefir það verið nefnt 0 stiga hiti, þegar hreint vatn fraus, en 100 stiga hiti (Celsíus), þegar hreint vatn sauð. Ein hitaeining hefir það hitamagn verið kallað, sem fór tl þess að hita einn tenings-sentimetra af hreinu vatni um eitt stig (16.5— 17.5 ° C.), og loks er eðlisþungi allra hluta miðaður við vatn (4 ° C. heitt). Allt þetta hefir vitanlega byggst á því, að vatnið væri alltaf það sama við sama hitastig. Að samsetningu er vatnið mjög einfalt (H20), það er gert. úr tveimur atómum af vetni (H) og einu atómi af súrefni (0).. Þegar gengið var út frá því, að vetnið hefði atómþungann 1
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.