Náttúrufræðingurinn - 1934, Qupperneq 38

30
NÁTTÚRUFR.
Heiðagœs (Anser bracnyrhynchus, Baillon).
(Eftir Sergius Alpheraky: The Geese of Europe and Asia, London 1905).
Nokkur orð um grágæsir og helsingja.
6. tegund.
Frh.
Samnefni: Anser segetum (Gmelin) var. brachyrhynchus, Baillon; Anser
brevirostris; Melanonyx brachyrhynchus (Baillon) Alpheraky.
Lýsing: Höfuðið og hálsinn allur dökkmóleitur (kaffibrúnn) að
lit, við neftóftina sjást stundum örlittlar hvítar fjaðrir. Efri
hluti baksins, milli herðablaðanna, er móleitur, en þó nokkuru
ljósari en hálsinn og verður bakið mógrátt er neðar dregur, —
vegna þess að fiðrið er þar ljósara (gráleitara) í jaðrana. Neðri-
hluti baksins, aftur að stélrótum er mjög dökkgrár (mógrár).
Þakfjaðrirnar, sem næst liggja stélfjöðrunum ,bæði að ofan og
neðanverðu, eru alhvítar.
Stélfjaðrirnar sjálfar eru mjög clöklc-móleitar, með hvítum
jöðrum og hvítar í endana. Vængirnir eru ofantil ljós-(blá) gráir,
einkum um úlnliðinn, þó er þakfiðrið þar ívið móleitt í jaðrana.
Neðar á vængjunum, næst flugfjöðrunum, er þakfiðrið með ljós-
um, mógráum jöðrum.