Náttúrufræðingurinn - 1955, Blaðsíða 22

16
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
varla átt meira en 1 egg, ef þá nokkuð. Fyrstu ungarnir fara að sjást
upp úr 10. júní. Þeir yfirgefa hreiðrið innan sólarhrings, en verða
ekki fleygir fyrr en þeir eru 25 daga gamlir. Snemma i ágúst fer
sandlóan að fara, en nokkrar (umferðafarfuglar?) sjást þó í l’jörunni
fram undir miðjan september.
29. Spói (Numenius phaeopus). Sést aðallega i maí, en mjög
sjaldan í júní—september. Aldrei er mikið um hann, hafa flestir sézt
11 saman.
30. Stóri spói (Numenius arquata). Sést frá ágúst fram yfir
miðjan maí (seinast 18. maí), en er sjaldgæfur í ágúst og maí. Oft-
ast 1—5 saman, stundum allt að 10.
31. Stelkur (Tringa totanus). Mestmegnis farfugl. Hann fer að
koma um 10. apríl og fjölgar mikið næstu daga. I lok apríl er fjöldi
þeirra orðinn um 200, en snemma í maí fer þeim aftur að fækka,
og verða þá ekki eftir nema um 20 fuglar, og eru það líklega varp-
fuglar og ef til vill eitthvað af geldfugli. Stelkurinn er strjáll varp-
fugl, þar sem aðeins 5—6 pör verpa árlega á öllu svæðinu. Hreiðr-
in eru oft fast við stein, staur eða aðra mishæð. Af 5 hreiðrum voru
fjögur með 4 og eitt með 2 eggjum, en þar var hann auðsjáanlega
ekki fullorpinn. Öunguð egg höfum við fundið frá 14.—24. mai, en
aðalvarptíminn virðist vera um 20. maí Um þetta leyti má oft sjá
hið sérkennilega biðilsflug stelksins. Hann framkvæmir það oftast í
fárra metra hæð yfir jörðu, en stundúm hátt uppi eins og hrossa-
gaukur. Flýgur hann með hröðum, stuttum og titrandi vængjaslætti
skáhallt upp á við. Síðan lætur hann sig svífa á stinnum vængjum
skáhallt niður á við, „klifrar“ siðan upp aftur og heldur þannig áfram.
Meðan á þessu stendur, er hann mjög hávær. Ungarnir koma venju-
lega úr eggjunum um 15.—20. júní og verða fleygir um miðjan júli,
en stundum þó síðar (í ágústbyrjun). Um þessar mundii' fer stelkum
töluvert að fjölga og verða flestir um 100. Þeirri tölu halda þeir til
mánaðamóta sept.—okt., en fækkar þá eitthvað. Þeir eru þó yfir 50
allt til októberloka, en í byrjun nóvember eru þeir, sem á annað borð
fara, horfnir. Dálítill slæðingur er af stelk í fjörunum á veturna.
Sjást stundum allt að 20, en oftast svona um 5. Virðast þeir lií’a vet-
urinh vel af.
32. Tildra (Arenaria interpres). Algeng allan ársins hring, en
þó er mun meira um hana að vetrinum. Minnst er af henni um
hásumarið, en á veturna skiptir hún mörgum hundruðum.
33. Hrossagaukur (Capella gallinago). Farfugl. Þeir fyrstu