Náttúrufræðingurinn - 1970, Qupperneq 35

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
129
Armarnir eru með sogskálum í einni röð, auk þess tvær raðir af
þráðlaga broddum. Bolur er stuttur og pokalaga. Hausinn rennur
saman við bolinn, svo að engin greinileg mörk eru þar á milli.
Kápan er ílöng, lin og hlaupkennd með tveimur hliðstæðum ugg-
um, sem minna á árablöð. Bleksekk og skráptungu vantar. Hjá lif-
andi dýrum er liturinn gagnsær, rauðbrúnn. Við rætur sogskál-
anna er dökkur blettur.
Bikarsmokkurinn hefur áður fundizt á 400—3000 metra dýpi við
Grænland (Jakobshöfn), í íslandshafi og millum Færeyja og Nor-
egs. A.m.k einn mun hafa fundizt í Norðursjó.
Lítið er vitað um lifnaðarhætti bikarsmokksins, en líklega not-
ar hann uggana til sunds. Hann lifir á smáum svifkrabbadýrum,
sem hann gleypir.
Sá, sem veiddist hér við land, var 20 cm langur.
HEIMILDARIT
Bruun, A. Fr., 1945: Cephalopoda — The Zoology o£ Iceland, Vol. IV., Part 64.
Muus, li. ./., 1959: Skallus, S0tænder, Blæksprutter — Danmarks Fauna, Bd. 65.
SUMMARY
Two new Cephalopods in Icelandic Waters
by Gunnar Jónsson and Halldór Dagsson,
Marine Research Institute, Reykjavík.
In December 1969 two cephalopods Rossia macrosoma (Delle Chiaje) f.
oweni (Ball) (Decapoda) and Cirroteuthis miilleri (Eschricht) (Octopoda) were
caught at 500 m depth at 67^14'N—19°15'W.