Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1975, Side 58

Náttúrufræðingurinn - 1975, Side 58
182 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 5. mynd. Gróður við suðurbakka Vatnshamravatns. (Ljósm. H. B., 1966). Næst bakkanum er belti, þar sem hrafnafífa vex í breiðum, en í lægðunum á milli og utan hrafnafífubeltisins er gróðurinn gisinn og mýrasef og lindasef aðaltegund- irnar. Vatnsbotninn er hér liallameiri og gróður með öðrum svip en við vestur- bakkann, sem sést fjær á myndinni. en vallarsveifgras virtist horfið. Skriðlíngresi var orðið allútbreitt, og hálmgresi og fjallapuntur höfðu náð góðri fótfestu. Hrafnafífa var algeng, þar sem heilgrös mynduðu ekki gróðurþekju. Ýmsar aðrar tegundir, svo sem vatnsnarfagras, naflagras, sauðlaukur og sef, höfðu hopað til muna. Sumarið 1974 heldur vallarfoxgrasið enn velli, en hefur ekki breiðst út. Gulstör, sem enn var sjaldséð 1969, hefur nú náð verulegri útbreiðslu. Tvær tegundir, sem ekki er getið um í fyrri athugunum, lokasjóður (Rhinanlhus minor) og vallhæra (Luzula multijlora), eru nú orðnar alláberandi. Aðrar tegundir, sem ekki hafa verið skráðar áður, eru: skarifífill (Leonlodon autum- nalis), hvítmaðra (Galium pumilum), túnsúra (Rumex acetosa) og snarrótarpuntur (Deschampsia caespitosa).

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.