Samvinnan - 01.10.1948, Qupperneq 18

ÞEGAR Lundúnabúar skeggræða
um landbúnaðarmál, snúast um-
ræðurnar um mannafla, sem halda
þurfi í sveitinni til framleiðslustarf-
anna, meiri vélanotkun til að auka
framleiðsluna, ræktunaráætlun og
lágmarksframleiðslumagn, sem ná
þurfi á korni, jarðeplum, sykurrófum
og aukningu búfénaðar. Marshfield-
búinn lítur yfir bylgjandi byggakur-
inn sinn, gáir að hvað margir grísir
hafa komið undan svörtu gyltunni að
þessu sinni og skoðar hversu miklu
þrír seinustu góðviðrisdagarnir hafa
áorkað í garðholunni hans.
Lundúnabúinn er þegar búinn að
ráðstafa eggjum sínum og svínakjöti
allt fram til 1952. „Heimaræktin",
segir Sir Stafford Cripps, ,,er mjög
mikilvæg til þess að vonir okkar um
sæmilegt mataræði á komandi árum
geti orðið að veruleika.“ Marshfield-
búinn gáir að því, sem hann er að
draga upp á sig úti við sjóndeildar-
hringinn, lítur eftir tómatplöntunum
sínum, sem hann hefur gróðursett í
skjóli við steinvegg, til þess að skýla
þeim fyrir þeim eilífa vindi, sem blæs
þar um slóðir, og síðan hleypir hann
hænsnunum út, svo að þau megi tína í
svanginn það sem þau kunna að finna
ætilegt úti á víðavangi. Og svo er grís-
Marshfielrl. — Hinar fornu steinbyggingar, eru tákn þess búnaöarsjálfstaðis Breta, sem hefur átt svo
Alvarlequr bær
Marshfield í Gloucestershire er táknmynd
þess búnaðarsjálfstæðis, sem hefur átt
ríkan þátt í því, að enska þjóðin
hefur lifað af margvíslegar
þrautir í stríði og
friði
Eftir MILDRtD ADAMS
unum, hænsnunum og steingirtu
görðunum fyrir að þakka, að Marsh-
fieldbúar komast yfir þetta sumar án
þess að yfir neinu sé að kvarta. Til
komandi vetrar liugsa þeit eins og
hverrar annarrar reynslu, sem ekki
verður umflúin, en án alls ótta. Hins
vegar er nógur tími til að gera sér
áhyggjur út af 1952, þegar þar að
kemur.
Marshfield er í suð-austurhorni
Gloucestershire, og er með steinbygg-
18