Samvinnan - 01.10.1971, Blaðsíða 8

feróaskrifstofa bankastræti 7 simar 16400 12070
Almenn
ferðaþjónusfa
FerSaþjónusto Sunnu um allan heim fyrir hÓRa, fyrirtæki og einstaklinga er
viðurkennd af þeim fjölmörgu er reyr.t hafa. ReyniS Telex ferðaþjónustu
okkar. Aldrei dýrari en oft ódýrari en onnars staðor.
Isunnaj
ferðirnar sem fólkið velnr
að hafa aðgang að orðaforða
liðinna alda allt frá upphafi
ritaðs máls á íslandi, orðaforða
sem er að langmestu leyti skilj -
anlegur almenningi nú á dög-
um. Þetta órofna samhengi í
íslenzkri tungu og íslenzkum
bókmenntum frá upphafi vega
er einn sterkasti þátturinn i því
sem við erum vanir að kalla ís-
lenzka menningu, og það er um
leið grundvöllur hreintungu-
stefnunnar og sterkustu rök-
semdirnar fyrir henni“. Verði
hins vegar látið skeika að sköp-
uðu um varðveizlu þessa dýra
samhengis, er hœtt við að sitt-
hvað gangi úr skorðum og glat-
ist, það er geyma skyldi. „Þá er
það og álit mitt“, segir Jón
Aðalsteinn, „að hæfilegt að-
hald í málfarslegum efnum og
ij ij w o r* % rt
: I * | v I | * j * |V*4*
fVVV'V'Wv
og góð flík er á
næsta leiti
DRALON'ÍaBY • DRALaísPORT
garn frá Gefjun
dralon
FRYSTIKISTUR
FRYSTIKISTUR
ÞÉR SPHRIÐ STÓRFÉ
MED PVÍ RD KflUPfl IGNIS
FRYSTIRISTUR
HAGKVÆMAR — VANDAÐAR ÖRUGGAR
145 LTR. — 190 LTR. — 285 LTR. 385 LTR. 470 LTR. — 570 LTR
UMBOÐSMENN UM LAND ALLT.
RAFIÐJAN VESTURGÖTU II SÍMI I9294
RAFTORG V/AUSTURVÖLL SÍMI 26660
nokkur íhaldssemi sé heppilegri
aðferð og íslenzkunni hollari
en sú stefna, sem nú bryddir
allmjög á meðal ýmissa fræði-
manna, að láta allt vaða á súð-
um og leyfa mönnum að fara
með öllu óbeizlaðir um vegi
málsins". Þessi orð vildi ég
sjálfur mega sagt hafa.
Finnur Torfi, sem annars er
öfgakenndur nokkuð, bendir
réttilega á mikilvægi þess að
kenna börnum og unglingum
að tala. Það er hrein hörmung
að heyra hversu málinu er oft
og einatt misþyrmt í fram-
burði, bæði í útvarpi, sjónvarpi
og annars staðar. Orðin eru
töfsuð og skæld á ýmsa vegu,
endingar eða endahljóð felld
niður (sti f. stig, Reygjaví) o. s.
frv. Þarna er ekki kunnáttu-
leysi um að kenna, heldur
hugsunarleysi og hroðvirkni,
eða hreinni mál-leti. En það er
skammt öfganna í milli. Svo
mikið dálæti er haft á vissum
orðum og ekki öllum tiltakan-
lega fögrum, að reynt er að
koma þeim hvarvetna að, troða
þeim alls staðar inn, svo að
spjöllum veldur á máli og stíl.
Allir kannast við ég-mundi-
segja-þvæluna í útvarpi og
sjónvarpi. Nú má ekkert hafa
gerzt fyrir viku, fyrir ári, fyrir
löngu, nei ónei, þarna verður
að hnýta orðinu síðan aftan í:
fyrir viku síöan, fyrir ári síðan,
fyrir löngu síðan. Þá er það
staðsetningar-draugurinn, sem
ríður húsum útvarps og sjón-
varps og skriftlærðra manna
svo harkalega, að hriktir í
hverjum rafti. Það er ekki nóg
að skóliiin sé á þessum stað,
hann verður að vera staðsettur
á stáðnum. Blaðamaður segir:
Jarðskjálftamælir var „stað-
settur við Sandvatn"; annar
blaðam.: „. . . búin þurfa að
vera staðsett sem næst þeim
stöðum ...“; fyrrverandi skóla-
stjóri (í blaðagrein): „Herstöð-
in, sem reist var á Miðnesheiði
og hefur verið staðsett þar síð-
an . . .“; útvarpið: ekki ráðið,
hvar eigi „að staðsetja“ verk-
smiðjuna; sjónvarpið: „... sem
er staðsett á öðrum stað í borg-
8