Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.08.1909, Qupperneq 40

188
mörnum heim til sín og sumir tóku liann allan. Flestir
fluttu einnig slátrin heim. Annars var algengast slátur-
verð við sölu: af dilkum kr. 0.75 — 0.90 og af veturgömlu
fje kr. 1.00—1.25. Það er talið sanngjarnt að meta slátr-
ið >/io hluta af kindarverðinu, þegar garnmör fylgir því,
eins og algengt er.
Kjöt af úrtíningsdilkum, hrútum veturgömlum og eldri,
svo og mylkum ám, var ekki sent út, nema sem læri
og rúllupylsur. Lærin voru tekin frá af öllum betri kropp-
unum, látin ein sjer í tunnur og send til útlanda. Hefir
fengizt viðunandi verð fyrir þau, á þennan hátt, að und-
anförnu, en þó eigi vel gott. Að öðru leyti voru búnar
til rúllupylsur, úr sömu kroppunum: Kjötið allt vandlega
flegið utan af beinunum, himnurnar flegnar af fremsta
hluta kroppsins og hafðar utan um vöðvakjötið; saman
við kjötið var svo blandað talsverðu af góðum netju-
mör og ýmiskonar kryddtegundum. Þessi tilhögun var
einnig höfð í fjelaginu, haustinu áður, og gafst þá mjög
vel, því fremur gott verð fjekkst fyrir svona rúllupylsur í
Danmörku, enda voru þær búnar út eins og tíðkanlegt
er þar í landi. Ekki er ráðlegt að hafa þetta fyrirkomu-
lag nema þar, sem einhver hefir lært allt það, sem til
þess útheimtist. A Húsavík kenndi danskur pylsugerðar-
maður aðferðina.
Beinin úr þessum rúllupylsukroppum voru seld jafn-
harðan í þorpinu, á 5 aura pundið, og gengu vel út.
Voru seld, á þennan hátt um 1000 pd. af beinum. Smá-
höggið kjöt, eptir íslenzkri venju, var látið í tæpar 20
tunnur, til innanlandsverzlunar. Nálægt 2400 pd. af kjöti
keyptu .þorpsbúar. Var það nálægt 3/s minna en haust-
inu áður. Kjötverðið þótti hátt hjá fjelaginu, sem miðaði
við kjötsölu á Akureyri og væntanlegt verð í útlöndum.
Húsavíkurkaupmenn borguðu kjöt mun minna en kaup-
menn á Akureyri. það var því eðlilegt að þorpsbúar vildu
heldur eiga kjötkaup við kaupmenn eða þá landbændur,
sem ekki verzluðu í kaupfjelaginu. Er eigi ólíklegt að