Spegillinn - 07.12.1945, Side 4

SPEGILLINN XX. 22.—24.
iiiiniiiiiiiiiíníiiíiiiii111111111iiim11■ in1111ii1111111:1111iiiMinii111:11111;11:1111111111111111111ii1111iiiiiniiiiiiitiiiiiiiitiiitiiiimn: /iiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiMiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
(I6URBAR OMWONAR
SHEII/
^jírixácirinn
lygyir upp lanJið
'JJHkk- og íiallþiífunna verksm
‘fyM.fíiumotm
1 síðasta mánuði fór fram hátíðleg' athöfn, að við-
stöddum ráðherrum og fínum mönnum í úníformi,
er hin nýju varðskip vor, sem vér höfum losað
brezka flotann við, voru afhent Islendingum, og'
birtist m. a. mynd af athöfninni í Vísi, þar sem fáni
vor biaktir einkar smekklega í hálfa stöng. Þá mund-
um vér eftir því, að samskonar athöfn hlýtur að
hafa farið fram, þegar fyrsti kanajeppinn var mál-
aður hvítur á rassinum, sem merki þess, að nú væri
hann orðinn íslenzk eign, og birtum vér nú mynd af
þeirri athöfn, þótt seint sé.
Borgarstjórirm í hinni g-óðkunnu mormónaborg
Salt Lake City í Utah hefur fyrir skemmstu gefið
út tilkynningu um það, að hann letH að setja tvö
hraðamet á næstunni, sem sé að aka jeppa sínurn
640 km. á klukkustund og i öðru Tagi komast 6400
km. á einuni sólarhring. Er svo að sjá sem annað-
tveggja eigi borgarstjórinn margar konur og geð-
illar, sem hann ætli nú að losna frá með þessu klók-
indabragði, eða þá hitt, að hann hafi heyrt um
hraðamet kollega síns í Reykjavík, er ekið var franr
hjá biöggunum, daginn sem ,,skrautsýningin“ var
haldin. Sennilega eru kosningar i aðsigi þar eins
og hér.
Gort lávarður, hinn fræg'i hershöfðingi Breta, hef-
ur nýleg'a verið skorinn upp. Er þess getið til, að
þetta sé einskonar kurteisissvar til Ameríkumanna
við því, að þeir skáru Patton hershöfðingja sinn
niður, ekki alls fyrir löngu.
Iíona ein hefur lcært til lögreglunnar yfir því, að
brennivínsflösku var kastað inn um glugga hjá henni
eina nóttina. Standa margir gapandi af undrun yfir
konunni, að amast við slíkum hvalreka, en til skýr-
ingar má geta þess, að flaskan var tóm, og fer þá
málið að verða skiijanlegra.
íslcnzkir knattspyi'numenn hafa undanfarið legið
í samningum við danska stéttarbræður sína um kapp-
leiki á sumri komanda, og munu samningar hafa
tekizt. Sagt er að báðir aðilar búi sig nú sem óðast
að vopnum og verjum, m. a. ku danirnir ætla að
hafa með sér bárufleyga með lýsinu, sem þeim var
sent í fyrra, ef svo fæi'i, að „bylgjurnar geng'ju
hátt“.
Gai ðyrkjumaður einn hér á landi, eða nánar til-
tekið í Moskó, hefur ræktað sérstaka nellíkutegund
og nefnt hana „Elsu Sigfúss“, sem þakkarvott til
hinnar ágætu listakonu. Svo g'leðilegt sem þetta er,
getur það orðið hættuleg't fordæmi. Hugsum oss t.
d., að Framsóknarbændur kalli þá kartöflutegund,
sem helzt vill skemmast hjú þeim, „Óiaf Thors“!
Ríkisstjórn vor hefur nú gefið Bretum sinn hluta
af gjafafé því, er safnaðist á fiugvellinum í septem-
ber síðastl. Eru útgerðarmenn nú afskaplega spennt-
ir að vita, hvaða höfn i Bretlandi verður lokað fyrir
fiski vorum, í tilefni af þessu fiottheitabrag'ði voru.
Danskt blað hefur stungið upp á því, að danir taki
sig nú til og skili Islendingum aftur handritum þeim,
er Arni heitinn Magnússon reif upp úr skóm landa
sinna og exporteraði til danmerkur, forðum dag'a.
Á þeim óróatímum, er nú ganga yfir, hefur borið
allmjög á geðveiki meðal frændþjóðai' vorrai', og'
oss finnst eng'in von, að blaðamenn sleppi við þann
faraldur, öðrum stéttum fremur.
í bluði einu lesum vér, að Gasprari sé orðinn for-
sætisráðherra í Italiu. Ekki var þess g'etið, hvenær
hann fari héðan til þess að taka við embættinu.
Salazar, sem nú stjórnar Portúg'al, eftir austræn-
um lýðræðisreglum, hefur nýlega slengt sér i heilagt
hjónaband, en áður en athöfnin fói' fram lét hann
handtaka nokkra gamla meðbiðla — sennilega einn
úr hverjum flokki — sem hann bjóst helzt við, að
myndu vilja gera sér rúmrusk á brúðkaupsnóttina.
Ekkert hefur heyrzt um, að hann ætli að sleppa
þeim, þegar hveitibrauðsdagarnir eru liðnir.
Vísir birtir fyrir nokkru mynd af amerískum
bónda, sem er að g'efa svinunum sínum kol að éta,
og ku þetta bæta meltinguna hjá þeim og' gera ketið
bragðbetra. Þessi mynd mun korna spánskt fyrir í
þeim löndum þar sem kol eru af svo skornum
skammti, að menn myndu brenna svínunum sínum
heldur en engu — væru þau nokkur til.
196