Fálkinn - 07.06.1933, Síða 54

52
F Á L K I N N
Oslo*
Eftir Alfh. Hovdan
ritara „Reisetrafikforeningen fðr Oslo og omegn“/
Alfh. Hovdan.
Löngu áður en skemtiferða-
lög og tilhögun þeirra hafði
fengið á sig ákveðna mynd í
meðvilund almennings og vil-
anlega löngu áður en þessi mik-
ilsverða atvinnugrein, sem nú
er orðin í flestum löndum
hafði verið skipulögð, voru út-
lendingar farnir að veita Nor-
egi atliygli, sem hinu kjörna
ferðamannalandi. Það voru
Englendingar sem ruddu braut-
ina, og svo komu aðrar Ev-
rópuþjóðir á eftir. Og það var
Osló, sem var hi'nn eðlilegi út-
göngustaður, þá eins og nú.
Osló liefir einskis mist af
þeim kostum, sem borgin hafði
í þessu efni. Borgin liggur á-
gætlega við samgöngum. Er i
daglegu sambandi við megin-
land álfunnar, bæði sjóleiðis,
landleiðis og loftleiðis. Og þar
mætast samgönguæðarnar úr
iandinu sjálfu.
Hvaða höfuðstaður heims
sameinar eins og Osló stórborg-
arbraginn og stórkostlega og
fjölbreytta náttúrufegurð. Mað-
ur sem gislir á einu af nýtísku
gistihúsunum í miðri borginni
getur gengið þvert yfir götuna
niður í neðanjarðarbrautina og
þó ótrúlegt megi virðast
stigið af brautinni, eftir hálf-
tíma akstur um undurfagurt
land, í tvö þúsund feta hæð
yfir sjávarmáli, í stórfögru um-
verfi með útsýni yfir borgina
og fjörðinn. Þess má geta, að
neðanjarðarbrautinni skýtur
upp á yfirborðið undir eins og
mið er út úr borginni, svo
að útsýnið er ágætt nær alla
eið. Þarna uppi í „hæðunum"
koma liundruð þúsund af Norð-
mönnúm og útlendingum allan
veturinn, til þess að ganga á
skíðum og aka á sleðum og
landslaginu er þannig háttað,
að það hæfir bæði byrjendum
og fullnuma.
Og fyrir neðan er fjörðurinn
þjettskipaður hólmum og eyj-
um í grænum skrúða. Þarna á
firðinum er líka iðkað útilíf
og þangað sækir allur þorrinn
af íbúum Oslóar sjer þrótt og
iieilbrigði. Alstaðar er hægt að
fara í sjó og stunda skemtisigl-
ingar, og þetta líf er svo frjálst
og fjörgandi að allir hljóta að
hrífast með. Og björtu sumar-
næturnar með blámóðunni yf-
ir ásunum kringum fjörðinn
verða menn að sjá til þess að
skilja þær.
Margt merkilegt er að sjá í
Osló, bæði úti og inni. Iðandi
Jifið við höfnina á virkum dög-
um dregur að sjer athvgli þess
sem fram lijá gengur, enda er
Osló mesti siglingabær Skand-
inavíu, hryggjurnar eru um 12
kílómetrar á lengd og verslun-
aiflotinn í borginni um eina
miljón smálesta.
Þeim sem vilja kynnast gam-
alli menningarsögu Noregs mun
verða gengið út á þjóðminja-
safnið á Bygdö og verða star-
sýnt á víkingaskipin þar, á
stafkirkjuna frá Gol og hin
mörgu gömlu hús úr ýmsum
norskum sveitum, sem hafa
Frá Osláfirðinum.
verið flutt þangað og selt þar
upp. En Osló hefir einnig nægð
að hjóða af lisl og afrekum
hins nýja tíma. Þar er til dæm-
is meira af múrmyndum (fre-
sko-myndum) en i nokkurri
annari borg. Meðal liinna fræg-
ari eru myndir Alf Rolfsens i
HöfuAstaðuríinn
Útsýn ýfir Osló' oý fjörðinn frá Ilolmenkollen.