Fálkinn - 07.06.1933, Blaðsíða 55

F Á L K I N N
53
Oslöfjörðurinn. inst Veitingastaðirnir: ,,I)ronningen“ og „Kongen".
Akershús. Hið fornn virki i Oslá.
sal Iðnaðarmannafjelagsins,
my'mlir Per Krogs í liúsi Ljósa-
veilunnar, niyndir Axel Revolds
í Deichmanns-bókasafninu og
á Ilerslebs-skóla. Þar eru líka
freskómyndir cftir Alf Rolfsen.
AJlar þessar myndir eru til sýn-
is alinenningi. Eru þessar mvnd
ir svo merkilegar, að þær mega
’eljast þess verðar að ferða-
skoði þær. Þá má eigi
gleyma myndum Edvard Munclis
í hátíðarsal liáskólans. Hefir
hinn frægi listamaður skrevlt
þenna sal allan málverkum sem
tákna eiga lofsöng til lífsins.
Mvndasafn ríkisins liefir eign-
isl allmargar myndir eftir
Munch, l)æði vatnslita- og olíu-
mvndir. Saleir frægðar þessa
málara koma engir listvinir til
Osl(’) án þess að sleoða þessar
myndir og sumir gera sjer
beinlínis ferð þangað til þess
að skoða þær.
Það var einu sinni á ferð
í járnbraut, að enskur maður
spurði mig hve margir íbúar
væri í Osló. -— Þrjú hundruð
þúsund, svaraði jeg.
Merkilegt, sagði hann.
Kemst svo margt fólk fyrir á
Ivarl Jolian?
Því að eins og mörgum öðr-
um fanst honum Osló vera það
sama og Ivarl Joliansgata og
gramdist mjer sem Oslóbúa
auðvitað sá skilningur. En í
þessu felst þó talsverður sann-
leikur. Ivarl Johan er miðbik
horgarinnar og uppáhald horg-
arbúa, ekki sist þegar her-
hljómsveitin gengur um stræt-
ið og allar ungu og fallegu
stúlkurnar ganga fram og aftur
frá Grand og upp að Slots-
]>arken.
En Osló er sem sagt meira
en Karl Johan. Bærinn liefir
tekið hamskiftum á siðari ár-
um og hreytingarnar sjást eigi
livað síst í útjöðrunum. A Tors-
hov, Sandaker, Söndre Asen og
Nordre Ásen hafa myndast ný-
ir borgarhlutar síðustu árin,
bvgðir eftir nýjustu tísku og
kröfum. Þarna liafa 3500 ný
heimili verið bygð síðustu 14
Iláskólinn
í Os'ló.
Stórtorgið i Osló með Vor Frelsers-kirken í baksýn.
15 árin, fvrir 55 miljónir króna.
Líkt hefir farið i Lindern, Vöi-
envolden, Rosenhof - og fyrir
ulan borgina hafa risið upp
garðbæirnir Ulleval, Hoffmans-
hven og Lille Töien. Sje maður
orðinn ánægður á að baða sig í
sólskininu á Ivarl Johan er ekki
úr vegi að taka sjer sporvagn
og hregða sjer út í borgarjaðr-
ana og sjá þessa nýju borgar-
hluta, sem hafa vaxið upp þar,
fagrir og hentugir, gerðir el'tir
nýjustu kröfum hvggingarlist-
arinnar gjörólíkir þeim
kröfum, sem voru í tísku þeg-
ar Karl Johan og umhverfið
þar myndaðist.
Þegar rita skal um Osló sem
ferðamannabæ er það svo ó-
endanlega margt sem berst að,
að það liggur við að maður
gleymi þvi fyrst að Holmenkoll-
brautin varð gerð lyrir 50 ár-
um og hjer voru lialdin fyrstu
skiðamótin eftir öllum „kúnst-
arinnar reglum". Og á Holmen-
koldaginn, sem er seint í febrú-
ai eða snemma í mars ár hvert,
Iiægl að sannfærast um, að
norsku piltarnir láta sjer ekki
alt fyrir brjósti brenna. Skíða-
daginn á Holmenkollen má
með rjettu nefna þjóðhátíðar-
dag Norðmanna nr. 2. Stökk-
brautin í Holmenkollen er
skamt frá Osló og er liægt að
fara þangað með rafmagns-
sporbraut á 20 mínútum. Þenn-
an dag fara tugir þúsunda frá
Osló til að horfa á hlaupin og
vitanlega er konungsfjölskyld-
an ávalt viðstödd. Bæði kon-
ungurin'n og krónprinsinn eru