Fálkinn - 07.06.1933, Blaðsíða 40

38
F Á L K I N N
Jf
Mamdssíglimgar
Bergemske DampskilbsselskaTb
$
S/s Lyra.•
,1/. Solemdal forstjóri.
Ekkert nálægir þjóðirnar l>et-
nr en góðar samgöngur. — En
á nmliðnnm öldum liafa sam-
göngurnar milli íslands og
Noregs ekki verið alt í sóman-
mn. Það var alls ekki lilaup-
ið að því fyrrum, jafnvel að
sumarlagi að komast leiðina
milli íslands og Noregs, þessar
870 sjómilur, sem á milli voru.
Og samt var Noregur næsta
landið Islandi á meginlandinu
og það landið, sem flestir liöfðu
komið frá til íslands fyrrum,
beinir i haki og sest að í hinu
nýja landi. Aðalsambandið
varð þvi eðlilega við Noreg, og
þar var íslendingum að venju
vel tekið. Maður verður þess
áskynja af sögunum, að þeir
hafi verið vel metnir menn,
hraustir og hugdjarfir.
íslendingar og Norðmenn hai'a
sannast sagt haft mikið saman
að sælda á umliðnum breyting-
anna tímum. En samt beið það
fram til ársins 1908 að reglu-
lumdnar eimskipaferðir kom-
ust á milli landanna - að
norskar eimskipasiglingar bóf-
ust milli hins forna siglinga-
bæjar Bergen og Reykjavíkur,
sem eigi var yngri i bettunni.
Þetta var mikilvægasta fyrir-
tækið, sem ráðist hafði verið í
mörg hundruð ár til þess að
styrkja samband og viðskifti
hinna tveggja þjóða, íslendinga
i hinu fjarlæga undraeylandi
sinu og Norðmannanna hjer á
ströndinni, sem líka hefir að
bjóða vilta og fagra náttúru
gróðursæld og auðn á víxl.
Eorgöngumaður hinna fyrstu
regl ubu ndn u eimskipasiglinga,
sumarið 1908 var Lehmkuhl
ráðherra, aðalforstjóri í „Det
Bergenske Dampskibsselskap"
og skipið hjet „Uranus“. Ekki
gat skip þetta staðist samjöfn-
uð við farþegaskipin, sem fje-
lagið hefir nú á þessari siglinga
leið, en „Uranus“ var eigi að
síður brautryðjandinn og varð
svo vel ágengt í starfinu, að
það leið ekki á löngu þangað
til taka þurfti önnur og stærri
skip til þessara siglinga. Ein
sönnunin fyrir þeirri þýðingu
sem siglingar þessar böfðu bæði
fyrir ísland óg Noreg var sú,
að veturinn 1913—’14 var gerð-
ur samningur um póstflutning-
ana, milli íslensku og norsku
stjórnarinnar, og þeir fengnir
„Bergenske“ í hendur.
Á skelfingarárum heimsstyrj-
aldarinnar var siglingunum
haklið uppi með skipunum
„Flora' og „Pollax“ fram á
árið 1917. En á því ári voru
þau bæði skotin í kaf.
í júní 19919 hófust þessar
siglingar „Bergenske“ á ný,
með skipum sem sjerstaklega
höfðu verið valin til íslands-
ferðanna. í hraðferðunum, sem
farnar eru aðra livora viku
milli Bergen og Reykjavíkur
um Þórshöfn er nú stórt ný-
tísku farþegaskip, „Lyra“ og í
férðunum fimtu hverja viku,
sem farnar eru frá Ósló, um
Bergen, norðan um land til
Reykjavíkur og sömu leið til
iaka er skipið „Nova“, flutn-
inga- og farþegaskip, sem fje-
Jagið Ijet smíða sjerstaklega til
þessara ferða.
Ávalt hefir verið liið allra
besta samkomulag milli blut-
aðeigenda beggja megin liafs-
ins, og þegar Alþingi Islend-
inga hjelt hátíðlegt þúsund ára
afmæli silt fyrir þremur árum,
tók „Bergenske“ þátt í hátíð-
arhöldunum með því að senda
til Reykjavíkur livorki meira
nje minna en þrjú skip: „Lyra“
og skemtiferðaskipin „Stella
Polaris“ og „Meteor“, og hafði
síðastnefnda skipið yfir 200
norska gesti innanborðs. Tveim
ur árum áður hafði farþega-
skipið „Mira“, eign „Bergenske“
farið í ferðalag og komið við
víða á íslandi, með 100 norska
karla og ko'nur um borð. Það
hafði lengi verið heilasta ósk
þessa fólks að heimsækja hina
gömlu sögueyu, og' það sem
gestirnir sáu og' heyrðu þar,
hafði gripið þá föstum tökum
hin einkennilega, svipmikla
náttúra, og hin gestrisna þjóð.
Þetta fólk vonar að Islending-
ar komi i kynnisför til Noregs,
og þá von ölum við flestir i
brjósti.
Det Bergenske Dampskibsselskabs
Speditionsavdeling
annasl umhleðslu og framhaldssendingu allskonar vöru
fyrír sanngjarnt verð.
Gegnumgangandi farmskírteini gefin úl.
Umísun og umhleðsla á nýjum fiski.
Símnefni: Bergensped.
Affalskrifstofa II. D. S. í Bert/en.
S/s Nova.