Fálkinn - 07.06.1933, Blaðsíða 59

F Á L K I N N
Jeg skal aðeins drepa á eitt at-
riði. Rengurnar ganga ekki nið-
ur í kjölinn nje eru festar við
hann. Þær eru festar við bvrð-
inginn með viðjum en neðsta
l)orðið er fest við kjölinn með
járnnöglum. Við þetta hefir það
unnist, að skipið ljet undan og
liefir því verið mýkra í sjónum
og gengið hetur. En jafnvel
Gaukstaðaskipið hefir ekki ver-
ið neitt stórskip, með þeirri 40
manna áhöfn sem því fylgdi, er
hað var með fullri áhöfn. Hin
eiginlegu víkingaskip, langskip-
in, hafa verið talsvert stærri.
En þó mun það hafa verið að
miklu leyti á skipum á horð
við Gaukstaðaskipið, að land-
námsmenn íslands fluttust vest-
ur. Ingólfur Arnarson, Ilelgi
bjóla eða Auður djúpauðga hafá
mjög vel getað siglt yfir hafið
á slíku skipi.
Öll þau norsk skip frá vík-
ingaöld sem varðveitst hafa eru
haugaskip eftir fólk af fremstu
æltum landsins. Ósahergs- og
Gaukstaðaskipin hafa vissulega
lillieyrt konungsættinni i Vest-
lold Ynglingaættinni. í Ósa-
hergsskipinu voru tvær konur
Að ofan: Ósa-
bergsskipið en að
neðan (l auksstaða
skipið. Til hlið-
ar: útskorið höf-
uð af sleðanum.
lievgðar eins og áður er minst.
í Gaukstaðaskipinu var lík af
fidlorðnum manni. Prófessor
Brögger hefir giskað á, að það
muni vera konungurinn Ólafur
Geirstaðaálfur. Beinagrindin i
Gaukstaðahaugnum er af manni
á líku reki og hann var þegar
liann dó og hefir maður þessi
mjög greinilega þjáðst af liða-
gigt, einkum um vinstri ökla og
linje. En i Ynglingatali segir,
að Ólafur Geirstaðaálfur hafi
látist af fótarmeini. Mikið fje
hefir verið lagt í liauginn með
Ólafi. En gröf hans hefir verið
rænd eins og flestir stórir haug-
ar, líklega snemma i kristni.
Ofurlitið hugboð um það, live
alþjóðlegt skraut hafi verið við
hirð slikra smákonunga, má fá
af því, að páfuglafjöður fanst í
Sleðinn úr Ósabergsskipinu.
Gaukstaðagröfinni. Þar voru
einnig leyfar af þremur litlum
hátum, sem eigi hefir tekist enn
ð gera teikningu af, en sem
i'uinu varpa ljósi yfir aðra teg-
und skipasmíða áður en sögur
ófust.
Venjan sú, að heygja menn
i skipum fluttist eins og svo
margt annað i norskri menn-
ingu til íslands með landnáms-
mönnunum. IslendingasÖgur
lcunna l'rá ýmsum dæmum að
segja um það, að stórættaðír
höfðingjar, menn o ? konur, voru
hevgðir í skipum. Sameiginlegt
með liaugsetningu í skipum
og líka tíðkað á íslandi — voru
hestablótin. Við haugalagning-
una á Ósabergi og Gaukstöðum