Fálkinn - 09.01.1963, Blaðsíða 7

minni, að ráðamennirnir kæmu
því á, að maður gæti keypt
farmiðakort fyrir fimm hundr-
uð krónur í einu og fengi mað-
ur þá miklu meiri afslátt en á
kortum þeim, sem seld eru á
fimmtíu krónur. Þetta gæti
komið sér vel fyrir marga,
einkum þá, sem ferðast með
vögnunum fimm til sex sinn-
um á dag eins og t. d. ég geri.
Með vinsemd,
Skrifstofupæja.
Svar:
Ekki svo vitlaus tillaga. Við
vonum, aS hún komizt til réttra
aOila.
Sæmundur hinn fróði.
-------Ég er einn af fasta-
kaupendum Fálkans og var að
enda við að lesa jólablaðið
ykkar. Það er ágætt. Ég las
greinina um hann Sæmund
með áfergju, enda var hún
sæmilega skrifuð, að því er
mér fannst. Annars hefur mér
þjóðsagnapersóna þessi lengi
verið mér hugleikin og mig
hefur lengi langað til að fræð-
ast um hann, hvort Sæmund-
ur hafi nokkuð ritað svo kunn-
ugt sé og hvað það er. Að svo
mæltu óskað ég ykkur árs og
friðar. X.
Svar:
Þaö liefur marga langaO til
aO frœOast um Scemund hinn
fróöa Sigfússon, sem uppi var á
11. og fyrri hluta 12. aldar.
Hann var af hinni göfugu Odda-
œtt og hefur engin ætt hér á
landi veriö jafn göfug sem hún.
Ættin var komin af Mœrajörl-
um og Sæmundur var dóttur-
dóttursonur SÍOuhalls. Lítið er
vitaö um œvi Sœmundar, en víst
er aö Ari Þorgilsson hinn fróöi
leitaöi til hans, er hann samdi
fslendingabók og taliö er, aö
Noregskonungatal ritað á latínu
lmfi veriö eftir Sœmund. Þetta
rit er glataö. Mörg önnur rit
liafa og veriö eignuö honum, en
]iaÖ er allt úr lausu lofti gripiö.
Pípur og munnstykki.
Heiðraði ritstjóri. — Það vill
nú ekki svo vel til, að þér
reykið pípu? Ef svo er þá haf-
ið þér eílaust lent í sömu vand-
ræðum og ég um daginn. Ég
var að vinna og þurfti að
beygja mig niður eftir kassa
til þess að rétta upp á bíl og
þá dettur pípan mín á gólfið
og munnstykkið brotnaði.
Þetta þótti mér mikill skaði,
þar sem þetta var ágæt pípa
af beztu tegund og rándýr í
búðunum hér. Mér hafði verið
gefin hún í jólagjöf fyrir
mörgum árum og ég hélt mjög
upp á hana. Nú sögðu kariarn-
ir mér, að ég gæti áreiðanlega
fengið munnstykki sem pass-
aði í einhverri tóbaksbúðinni,
svo að ég skrapp í kaffinu
niður í bæ og gekk búð úr
búð, þar sem maðurinn vildi
allt fyrir mig og pípuna mína
gera og við fundum munn-
stykki, sem aðeins þurfti að
sverfa til, svo að það passaði.
Ég fór svo og lagaði munn-
stykkið til. En ég er ekkert
sérlega laginn í höndunum
og pípan ekki eins góð og hún
áður var. Eins og ég sagði
áðan, þá er þetta þekkt merki
í pípuiðnaðinum og veit ég
til þess að margar tóbaksbúð-
ir hafa sams konar pípur á
boðstólum. Mér finnst það
ákaflega kyndugt, að kaup-
menn þeir, sem hér verzla
með pípur, skuli ekki hafa
munnstykki sem passa í þær,
ef svo skyldi fara, að munn-
stykkið brotnaði. Ég verð að
segja það, að mér finnst þetta
vera slæm þjónusta og ekki
til að auka á vinsældir þeirra
manna, sem verzla með pípur.
R. e.
Svar:
Jú, við kpnnumst viö þessa
sögu. Og höfum viö rekiö okkur
á þaö, aö munnstykki á viöur-
kenndar pipur eru alls ekki til.
En kaupmennirnir reyna nú oft-
ast aö bæta iXr þessu. Þaö
mega þeir eiga.
Undraarmbönd.
Kæri Fálki. — Er eitthvað
hæft í því, að í Reykjavik séu
á boðstólum einhver undra-
armbönd, sem eiga að vera
þeirrar náttúru, að þau græði
öll mein, jafnt á sálinni sem á
skrokknum. Ég er nú svo hel-
víti slæmur af gigt og hef
verið lengi og ekkert hefur
getað læknað mig, svo að ég
hugsaði til þess, að það væri
gott að fá sér eitt slíkt arm-
band. Getið þið sagt mér hvar
hægt er að fá þau?
Vonast til að þið svarið mér
fljótt og vel.
Jón gamli.
Svar:
Okkur er ekki kunnugt um
nein slík armbönd. En hvernig
væri aö veröa sér úti um
Bramaelexsír, hann ku lœkna
öll mein. Svo mun líka vera á-
gætt aö snúa sér til lœknanna
hinum megin og ef þeir duga
ekki, þá er sjálfsagt aö leita til
olckar ágœtu lœkna hérna meg-
in.
FÁLKINN 7