Fálkinn - 16.01.1963, Blaðsíða 4

Ljósmyndurum, sem tekizt hefur að ná mynd af Grace fursta-
frú af Monaco, hefur fundizt, að hún hafi ekki litið sem bezt út
upp á síðkastið. Öneitanlega er hún glæsileg á þessari mynd.
Urn klæðnaðinn getum við ekki dæmt. Við skulum láta kven-
fólkið um það. Hvað sem því líður, þá er þetta allra snotrasti
hundur, sem hún teymir.
Hvers vegna er hrísgrjónum kastað á eft-
ir nýgiftum hjónum? — Að baki þessum sið
er sú trú forfeðranna, að ef ávöxtum, hveiti,
rúgi eða byggi var kastað á eftir brúðhjónum,
átti það að boða, að nýgiftu hjónin yrðu
frjósöm. — Oft eru og hengdir gamlir skór
í bifreið eða vagn þann, sem brúðhjónin aka
í eftir vígsluna. En skórinn var einmitt tákn
valdsins, og þegar tengdaforeldrar giftu
dóttur sína, gáfu þeir tengdasyninum skó, til
merkis um að nú réði hann algerlega yfir
dóttur þeirra. — Þegar brúðhjón halda hveiti-
brauðsdaga fjarri átthögum sínum og heim-
ili, er það sakir þess að í fornöld urðu karl-
menn að ræna sér konu og síðan fara með
hana í felur, eins langt og þeir komust, svo
að foreldrar konunnar næðu henni ekki aft-
ur frá honum. Ef tilvonandi brúðguma heppn-
aðist að sleppa undan með konuefnið og
hann varð ekki fundinn í ákveðinn tíma,
urðu foreldrar stúlkunnar að beygja sig og gefa samþykki sitt
fyrir ráðahaginum.
4
FALKINN
Eitt sinn heimsótti
Nehru indverska verk-
smiðju þar sem fyrsta ind-
verska þotan var smíðuð.
Honum var leiðbeint um
verksmiðjuna af tækni-
fræðingnum, Kurt Tank
en hann hafði einmitt
teiknað þotuna. Tækni
fræðingurinn útskýrði, en
Nehru brosti góðlátlega og
sagði: ,
—Því miður skil ég ekkert í allri þessari
tækni og þessum vísindum.
Tæknifræðingurinn leiddi nú Nehru alveg
upp að skrokk þotunnar og sagði:
■—- Ef þér horfið aftur eftir vélarskrokkn-
um, þá sjáið Þér auðveldlega að hann er
mjóstur um miðjuna og breikkar aftast. Þetta
form hefur verið valið með hliðsjón af mörg-
um tilraunum og hlíðir vissum lögmálum
í flugtækni. Sakir lögunarinnar á skrokkn-
um hafa menn valið þessu lögmáli heitið
Marlyn Monroe-reglan.
Nehru brosti. Þetta var fyrsta lexía hans
í flugtækni.
★
Eitt sinn bauð
Erik Balling leik-
stjóri vini sínum,
John Hilbert, heim
til sín, en John
varð að afþakka
boðið.
— Ég þarf nefni-
lega að fara á mikilvægan fund, sagði hann.
— Að þú skulir nenna að fara á mikil-
vægan fund, sagði Balling. En segðu mér
annars eru slíkir fundir nokkurntíma mikil-
vægir?
★
Paderewsky kom einhverju sinni í smá-
borg í New York fylki. Um kvöldið fékk
hann sér göngutúr og kom þá að húsi, þar
sem einhver var að leika á píanó. Á húsinu
var skilti sem á stóð: „Frú Smith, kennsla
á slaghörpu. 25 sent á tímann.
Hann stanzaði og hlustaði á leik hennar.
Hún var að leika eina af noctúrnum Chopins
og gekk henni fremur báglega. Paderewski
stóðst ekki mátið og barði að dyrum. Kennsiu-
konan kom sjálf til dyra og þekkti strax
hver kominn var og bauð honum inn fyrir.
Hann settist svo niður fyrir framan píanóið
og lék Chopin eins og honum einum var
unnt að gera. Því næst dvaldi hann klukku-
stund hjá frúnni og sagði henni hvað hún
hefði gert rangt. Frúin þakkaði honum inn-
virðulega fyrir og hann kvaddi.
Nokkrum mánuðum síðar vildi svo til,
að hann átti leið þarna fram hjá og stanzaði
við sama húsið. Nýtt skilti var komið upp.
Á því stóð: „Frú Smith (Nemandi Pader-
ewskis). Kennsla á píanó. 1 $ á klukkustund.