Fálkinn - 16.01.1963, Blaðsíða 7

Sá er vinur er til vamms
segir.
J. J.
Gæjarnir í kringum
búðarstúlkurnar.
Kæri Fálki. — Það er
skelfing hvimleiður siður hér
í bænum að hanga inni í búð-
um og sjoppum og kjafta við
búðarstúlkurnar. Um daginn
kom ég inn í eina sjoppuna
til þess að kaupa mér Fálk-
ann og sígarettur eins og ég
á vanda til. Þá stóðu þar einir
fimm eða sex stálpaðir pilt-
ungar og mösuðu við frauk-
una. Þeir spurðu hana hvern-
ig hún hafði skemmt sér á
laugardaginn, hvort hún
hefði verið mikið full, hvort
að partíið sem hún hélt á
eftir ballinu hefði heppnast
vel og hvort kall og kelling
hefðu rekið skarann út. Síðan
hlógu þau og skríktu og
stúlkan eða partígínan virtist
ekkert taka eftir því að það
voru komnir kúnnar inn í
sjoppuna. Og loks, þegar hún
sá það, fitjaði hún upp á
trýnið og virtist sármóðguð
yfir að hafa verið trufluð í
þessum skemmtilegu sam-
ræðum. Það er ekki bara í
þessari einu sjoppu, sem. ég
hef rekið mig á þennan
skolla. Þetta er því miður
alltof víða og ég held, að
kaupmenn ættu að sjá sóma
sinn í því að reka slíkar
fraukur á stundinni.
Óþolinmóður.
Svar:
Satt er þaö, þetta er ósköp
hvimleitt, einkum þegar menn
þurfa aö kaupa Fálkann.
Hávaði.
Kæri Fálki. — Mér þótti
skelfing vænt um að fá grein
um hávaðann í blaðinu mínu.
Þessi fjandi, sem hefur verið
að kvelja mig í mörg ár.
Umferðin um götuna sem ég
bý er alveg geysilega mikil
og auk þess er alltaf verið að
grafa og sprengja og fólkið
í götunni alltaf að eiga börn,
sem gera sér það að leik að
standa fyrir utan gluggann
hjá mér og öskra af öllum
lífs og sálarkröftum. Ja, það
er nú meiri hávaðinn. Þið
ættuð bara að leggja við
hlustirnar. Það ættuð þið að
gera. Þá fenguð þið hellu
fyrir eyrun. Getið þið ímynd-
að ykkur hvernig mér líður?
Magga.
Svar:
Viö getum ekki ímyndaö okk-
ur annað en þaö aö bréfrit-
ara líöur vel úr því aö hann
er búinn aö eiga heima viö
þessa dpmu götu svo lengi.
Auglýsingar og andríki.
Kæri Fálki. — Góður mað-
ur kom til mín og gaf mér
áramótablað Fálkans. Þar sé
ég í hinu ágæta pósthólfi
pistil um auglýsingar. Þar er
einhver náungi að fjargviðr-
ast út af auglýsingum og
peningaflóði. Veit aumingja
maðurinn ekki að peningar
eru undirstaða velmegunar-
innar? Auglýsingarnar veita
kaupmönnum og öðrum við-
skiptavini. Sennilega hefur
maðurinn skrifað þetta bréf,
af því að hann sér aldrei
grænan eyri og hefur ekki
manndóm í sér til þess að
vinna sér inn ærlegan pen-
ing. Og ætti hann ekki að
auglýsa lítið andríki í blöðum
þessa lands. Vel á minnzt, ég
þakka fyrir krossgátuna.
G.
Svar:
Óskaplega var þetta andríkt
bréf.
Að vekja upp draug.
--------Við erum hérna
þrír strákar sem fýsir að
vita hvernig á að fara að því
að vekja upp draug og magna
hann. Okkur langaði til að
spyrja ykkur að því hvort þið
kunnið einhver ráð?
O. K. & P.
Svar:
Ekki getum viö leyst úr þeim
vanda. Helzt væri aö leita á
náöir gamalla frceöaþúla eöa
reyna þá hina leiöina og búa
til meöaladraug meö hjálp efna-
frœöinga eöa lœkna.
Ávísanir.
Kæri Fálki. —- Nýlega
lagði ég stórfé inn í spari-
sjóðsávísanareikning og hugð-
ist spara mér það ómak að
vera með seðla í umferð og
geta bara gefið út ávísanir
eftir því sem ég þyrfti og
þær giltu eins og hver annar
gjaldmiðill. En því var ekki
að heilsa. Það var eins og að
rétta kaupmönnum og sölu-
kerlingum skít, ef maður
borgaði með ávísun. Og sumir
voru svo ósvífnir að neita
að taka við þeim. Vissulega
eru til svo ófyrirleitnir menn,
að þeir falsa ávísanir en oft-
ast nær kemst það upp og nú
orðið er þetta orðið tiltölu-
lega sjaldgæft sem betur fer.
Kalli.
FÁLKINN 7