Fálkinn - 20.03.1963, Blaðsíða 19
— Nei, hún lifir. Ég sá hana, ég
snerti hana meira að segja.
Það varð löng þögn áður en Robert
Greene hóf aftur máls. Meg heyrðist
rödd hans vera þvinguð.
— Það var ekki Nella. Stúlkan sem
þú sást var tvíburasystir hennar, Meg
Roberts.
Meg kipptist til. Henni hafði ekki
dottið í hug, að Robert yrði að hafa á
reiðum höndum skýringu á því, hvers
vegna hún var svo nauðalík hinni látnu
konu hans.
— Tvíburasystir? Ég hef aldrei heyrt
neitt um það, að Nella hafi átt systur.
— Hún vissi það ekki sjálf.
— Ég skil hvorki upp né niður í
þessu.
Meg heyrði að Róbert hló þessum
stutta og sérkennilega hlátri sínum.
— Eins og þú veizt var Nella for-
eldralaus og alin upp á barnaheimilum.
Ég man, að hún sagði þér það einu sinni,
þegar þú snæddir kvöldverð með okk-
ur.
—- Já, það er rétt. Hún sagði líka að
hún ætti enga ættingja.
— Nella hefði sjálf orðið undrandi
ef hún hefði lifað nógu lengi til að fá
að vita þetta, sagði Robert. — Sjálfur
morgungesti. Hvaða erindi gat Bruce
Preston átt við Greene lækni?
— Nú, hvað liggur þér á hjarta,
Bruce?
— Qet ég fengið að tala við þig und-
ir fjögur augu?
— Gakktu með mér inn í stofuna.
Meg var óvissan nær óbærileg. Hljóð-
laust læddist hún niður stigann og
staðnæmdist fast við stofudyrnar.
Bruce Preston hafði haldið að hún
væri Nella. Nú var hann sennilega
kominn til að segja Robert Greene, að
hin látna eiginkona hans væri komin
aftur og gengi hér á meðal þeirra.
Meg hélt niðri í sér andanum, lagði
eyrað fast við stofudyrnar og hlustaði.
Bruce Preston talaði hátt og var ber-
sýnilega æstur. Hún heyrði greinilega
hvert orð sem hann sagði.
— Það var engin ímyndun, ég get
fullvissað þig um það. Ég sá konuna
þína fyrir örstuttri stundu síðan. Ég
sá Nellu hérna niðri á ströndinni. Ég
sver það.
— Þér hlýtur að skjátlast, sagði
Róbert og lét sér hvergi bregða.
— Nei, mér skjátlast ekki, ég . . .
— Það var ekki konan mín, sem þú
sást. Nella er látin.
varð ég undrandi, þegar Meg skaut upp
kollinum hér í Cliff House. Saga hennar
er lygileg . . . en ég er búin að rannsaka
hana gaumgæfilega og hún er sönn.
Fóstra sem starfaði á barnaheimilinu,
sem Nella ólst upp á, sagði Meg að
hún ætti tvíburasystur. Sjálf var hún
ættleidd af hjónum, sem síðar fluttust
til Ástralíu. Þegar fósturforeldrar Meg
dóu, fluttist hún aftur til Englands.
Hún tók að grafast fyrir um fortíð sína,
hafði upp á fóstrunni, og ákvað að finna
systur sína. En hún kom of seint. Nella
var látin. Ég hef beðið Meg að dveljast
hér í nokkra mánuði. Það var hún sem
þú sást í morgun. Og ég skil vel, að þú
skulir hafa villst á henni og Nellu.
Meg gat ekki hlustað lengur. Frú
Verne gat komið þá og þegar. Hljóð-
laust skauzt hún upp stigann og inn í
herbergi sitt. Saga Roberts var vel sam-
in og flestir mundu sennilega trúa
henni. Robert hafði sem sagt þraut-
hugsað málið og séð fyrir öllu.
En hvað hafði hann hugsað sér að
gera við hana?
Hún heyrði mennina tvo ræðast við
niðri í forstofunni. Síðan fór Bruce
Preston. Hún stóð við gluggann og
horfði á eftir honum. Við hliðið sneri
hann sér við og andartak var eins og
hann liti upp til hennar ... Síðan sner-
ist hann á hæl og hvarf niður stíginn.
Dyrnar opnuðust og Robert kom inn.
— Hvað varst þú að gera úti í
morgun, sagði hann hvasst. — Hvað
varstu að gera niðri á ströndinni? Og
hvers vegna léztu mig ekki taka um-
búðirnar af?
Hann skellti hurðinni á eftir sér.
— Nú? Ég bíð eftir svari.
Hann horfði stöðugt á hana. Meg
varð lömuð af hræðslu. Hún opnaði
munninn en gat ekki komið upp nokkru
orði.
— Bruce Preston sá þig niðri á
ströndinni, sagði hann. — Hann hélt að
þú værir Nella.
Loksins fékk Meg málið. En orð
hennar voru ekki svar við spurningum
Roberts:
— Hvers vegna hefur þú gert mig
að nákvæmri eftirlíkingu á henni?
Hann leit niður.
— Þú vildir verða falleg, var það
ekki? Konan mín var sú fegursta kona,
sem hægt er að ímynda sér. Þú varst
jafnhá og hún ... hafðir sama háralit,
sömu augun. Var það ekki nægileg
ástæða?
Nei. Meg vissi að hann fór undan í
flæmingi og vildi ekki segja henni frá
höfuðorsök þess, að hann hafði notað
hina nýlátnu eiginkonu sína sem fyrir-
mynd.
— Ég sagði Bruce, að þú værir tví-
burasystir Nellu. Við skulum freista
þess, að fá fólk til að trúa því.
Hann hló bitur.
— Nema þú viljir heldur, að við
segjum bara sannleikann?
Hún hristi höfuðið. Robert stóð með
Framh. á bls. 37.
fXlkinn 19