Fálkinn - 03.04.1963, Blaðsíða 9

gangandi. Hlutur hins fótgangandi er
ekki veigaminni í umferðinni en þess
sem ekur farartæki.
Eitt tækja þeirra, sem við sjáum til
að stjórna umferðinni eru umferðar-
ljósin. Þar hefur maðurinn kallað á
tæknina til hjálpar. Gagnvart þessum
reglum hafa allir sama réttinn, fólkið
og bílarnir. Og hvernig er svo sambýlið?
Þeir sem eiga leið um miðbæinn í
Reykjavík hljóta að veita því athygli
hvað fólk þverbrýtur reglur, sem settar
eru um notkun ljósanna. Og þar brýtur
hver á öðrum. Þeir gangandi á þeim
akandi og öfugt. Þetta er fólk á rauðu
ljósi. Að þessu leyti búum við enn þá
í sveitaþorpi.
Löggjafanum gagnar ekki að setja regl
ur um umferð ef hann getur ekki séð
um að þær séu haldnar. Það gagnar ekki
að setja nýjar reglur í dag, og nema
þær sem fyrir voru úr gildi. Það verður
að ala fólkið upp við umferðina.
Við vorurn að ræða þessi mál hérna
hjá blaðinu um daginn og þá kom einn
með athyglisverða tillögu. Hann lagði
til að settur yrði um ákveðinn tíma
við hvern götuvita lögregluvörður og
þeir sem brytu af sér yrðu sektaðir á
staðnum um tiltekna upphæð, til dæmis
fimmtíu eða hundrað krónur. Og það
var vegna þessara umræðna sem við
brugðum okkur í bæinn til að fylgjast
með hvernig fólk hlýddi settum reglum
um götuvitana.
Þetta var á fögrum degi með mikilli
sól og það áttu margir erindi í bæinn
Greinilega var sólin farin að hækka
göngu sína því menn voru búnir að
draga fram sólgleraugun sín og komnir
með þau á nefið. Og menn voru setztir
á bekkina niður af Gimli og farnir að
spóka sig í sólinni en það var enn of
kalt til að þeir gætu setzt í grasið.
Við tyllum okkur á einn bekkinn og
fylgjumst með umferðinni. Konur með
barnavagna koma niður Bankabrekk-
una, sem nú heitir með réttu Banka-
stræti, og staðnæmdust við ljósin á
horninu. Það var rautt Ijós. Á gang-
stéttinni hinum megin við Lækjargöt-
una var kominn talsverður hópur og
beið eftir að skipti á ljósunum. Það
voru nokkrir bílar á leið norður Lækjar-
götuna og þeir kláruðu sig af inn í
Austurstrætið áður en skipti. Fólkið
beið ekki eftir ljósunum heldur lagði af
stað á rauðu. Sá bíll, sem kom næstur
að ljósunum varð að flauta og stanza
og meðan hann stóð í þessu, skipti á
ljósunum og hann varð að bíða.
Þegar skipti opnaðist fyrir umferð-
ina niður Bankastrætið og sumir héldu
áfram niður Austurstrætið en aðrir
beygðu suður Lækjargötuna. Sá sem ók
fyrstur var rauður Ford úr Árnessýsl-
unni og hann ók óhikað af stað og
flautaði á fólkið þótt það ætti réttinn
og þegar hann var kominn í gegn gaf
hann í suður götuna. Næsti bíll beið.
Svo skipti aftur og hópurinn sem kom-
inn var á eyjuna beið ekki, heldur hélt
áfram þótt bílarnir af torginu kæmu
yfir Bankastrætið.
Við biðum þarna góða stund og töld-
um saman þá sem brutu af sér. í hug-
anum sektuðum við hvern einstakan
um fimmtíu krónur og þegar við stóðum
upp af bekknum vorum við allvel stæð-
ir. Á hálftíma höfðum við í huganum
innheimt fimmtán hundruð krónur. Og
á grænu ijósi héldum við yfir Lækjar-
götuna.
Það urðu okkur samferða yfir götuna
nokkrir nemendur úr Verzlunarskólan-
Sjá næstu síðu.