Fálkinn


Fálkinn - 20.01.1964, Blaðsíða 11

Fálkinn - 20.01.1964, Blaðsíða 11
FYRSTA GREIN Fimmtán ára ungversk stúlka lá á dánarbeði. Smám saman dró máttinn úr Iris Farczady meðan foreldrar hennar vöktu við rúmstokkinn Stúlkan þjáð- ist af heiftarlegri inflúenzu og allt í einu virtist hún gefa upp andann. Móðir hennar var sannfærð um að hún væri látin. En jafn skyndilega virtist stúlkan vakna til lífsins ... hún fór að tala og hreyfa sig. En svo undarlega brá við að hún mælti ekki lengur á tungu feðra sinna! Hún var farin að tala reip- rennandi spönsku, þunnum blóðlausum vörum. Og það sem meira var: stúlkan virtist ekki þekkja leng- ur foreldra sína. Hún kallaði móður sína „Senora“. Móðirin yarð hreint örvilnuð og kallaði á granna sinn sem kunni spánska tungu. Túlkun hans kbm öllum í uppnám. Iris hélt því fram að hún væri Altarez de Salvio, eigin- kona daglaunamanns í Madrid. Hún kvaðst vera 43 ára að aldri og eiga 14 börn. „Ég veiktist,“ sagði hún enn- fremur, „og hélt ég væri að deyja. Nú er mér batnað aftur í þessu framandi landi. Hvað er að gerast?“ Iris hresstist eftir því sem á leið en henni reyndist ókleift að koma fyrir sig orði á móður- málinu. Þessir atburðir þóttu slíkum undrum sæta að rann- sókn var gerð. Rannsóknin leiddi í ljós að kona að nafni Altarez de Salvio hafði lótist í Madrid meðan Iris lá sjúk! Það kom einnig á daginn að spánska konan hafði verið 43 ára að aldri er hún lézt... og móðir 14 barna! Hér virtist um endurholdgun að ræða,. og eitthvað virtist hafa gengið úrskeiðis. Allt virt- ist benda í þá átt að hin deyj- andi spánska kona hefði um stundarsakir tekið sér bólfestu í - líkama Iris Farczady. Hins vegar fór svo að ungverska stúlkan braggaðist og áður en leið ó löngu var hún farin að tala ungversku á ný og hin dularfulla spönskukunnátta hennar og vitneskja um Madrid hvarf smám saman. Þessir kynlegu atburðir gerð- ust í Ungverjalandi rétt áður en seinni heimstyrjöldin hófst. Við rannsókn málsins komst ég að því að fólk um víða veröld sem hreint ekki varð hissa á slíkum hlutum. Það lítur jafn- vel á þá sem sönnun þess sem það hefur haldið fram um lengri tíma . . . sönnun á sálna- flakki, sönnun þess að við fæð- umst öll á ný hér á jörðu eftir dauðann. Er þetta tóm fjarstæða? Eða er einhver fótur fyrir þessum kenningum? Að lok- inni rannsókn legg ég fram nokkrar staðreyndir og læt ykkur um að draga lyktun. í fyrsta lagi skulum við gera okkur ljósa grein fyrir hvað endurholdgun er í raun og veru. Það er trú manna að við fæð- umst hér á jörðu oftar en einu sinni án þess að gera okkur það ljóst. Sumir halda því fram að við snúum aftur til lífsins hvað eftir annað unz sálin hef- ur þroskast til fullkomnunnar. Öldum saman hefur verið uppi fólk, sem trúði því stað- fastlega að það hefði lifað áður á þessari jörð. Jafnvel í heil- agri ritningu er að finna dæmi um sálnaflakk. Kristur lýsti því meðal annars yfir að Jó- hannes skírari væri Elía endur- borinn. Nú á tímum er sálnaflakk liður í trúarbrögðum 150 millj. búddista og 30 milljón hindúa. Ýmsir merkir og málsmetandi menn hafa lýst þessari trú sinni. Einn þeirra var Henry Ford, brautryðjandinn mikli á sviði bifreiðaiðnaðar. „Ég tók að aðhyllast kenn- inguna um sálnaflakk,'1 sagði hann eitt sinn, „þegar ég var 26 ára gamall. Hugmyndina fékk ég úr bók eftir Orlando Smith. Ég var reikull í ráði og laus í rásinni þar til ég upp- götvaði þessa kenningu. Þegar ég uppgötvaði kenninguna um sálnaflakk fannst mér fundinn lykilíinn að lífsgátunni. Tíminn var ekki lengur takmörkunum háður. Það var nógur tími til að skapa og skipuleggja." Dr. Leslie Weatherhead sem þúsundir Breta flykkja sér um sem andlegan leiðtoga, segir um sálnaflakk: „Það er uppörvandi að trúa því að við snúum aftur og okkur verði gefið annað tæki- færi. Fjöldi fólks lifir undir þungu fargi og hefur í raun- inni aldrei tækifæri til að lifa lífinu.“ Vissulega eru til skrásett dæmi í hundraðatali um sálna- flakk og fólk, sen: sver og sárt við leggur að dæmin séu sönn. Ur því svo mörg dæmi eru skráð, er ástæða til að ætla að þau dæmi séu enn fleiri, sem aldrei hafa verið vottfest. Það væri varla of djúpt í árinni tekið að halda því fram að einn af þeim seni les þessar línur hafi ein- livern tíma orðið fyrir undar- legri reynslu í þessa átt, sem hann hefur þó aðeins minnst á við vini sína. Til er dæmi þess að kona nokur trúi því statt og stöðugt að dáið barn hennar hafi fæðst henni á ný. Hún sagði sögu sína í Lundúnum fyrir nokkru en vildi ekki láta geta nafns síns af augljósum ástæðum. í kirkjugarði í Kuala Lump- ur standa þessi orð á legsteini: „Til dýrðar Guði og minn- ingar um ástkæran son okkar. Fæddur 22. október 1920. Dáinn 22. nóvember 1925. Fæddur á ný 23. febrúar 1927. Vegir Guðs eru órannsakan- legir.“ Móðir þessa barns fór til Malaya, gift verkfræðingi. Philip var frumburður þeirra. Að fimm árum liðnum tók Philip sótt er leiddi hann til dauða. Móðirin var slegin svo þungu hugarangri að e.iginmað- urinn i^ndi hana í ferðalag í því skyni að létta sorg hennar. Hún hélt hinsvegar þráfald- lega áfram að syrgja barnið og baðst fyrir í sífellu. Eitt sinn hafði hún nýlokið bæn sinni þegar hún fann sig knúða til að ganga að Búrma- búa einum er stóð við borð- stokk skipsins og horfði á strandlengjuna. Hann virti fyr- ir sér musteri, sem ljómaði í skini sólarinnar. Tilknúin spurði konan manninn að því hvað trú hans segði um það hvað yrði um börn eftir dauð- ann. Hann sagði henni að trú- arbrögðin gerðu ráð fyrir því að börnin endurfæddust. Frá þessu andartaki var konan sannfærð um að barnið hennar mundi fæðast henni á nýjan leik. Þegar hún sneri heim aftur til Malaya og sagði vinura og vandamönnum frá sannfæringu sinni, urðu þeir mjög efagjarnir. Jafnvel móðirin fór að efast. . . þar til hún fékk sönn- unargögn upp í hendurnar —• að því er hún taldi. Nótt eina dreymdi hana drenginn sinn, Philip. í draumnum hjúfraði hann sig að henni og sagðist mundu koma til hennar á ný. í annað sinn var hún að fletta úrklippubók sem Philip hafði átt, þegar hún rakst allt í einu á orðið musteri krotað viðvan- ingslegum stöfum með rithönd hans! Þá birtist sonurinn enn í draumi 14 mánuðum eftir dauða sinn, í marzmánuði 1923 og sagði: „Ég verð hjá þér aftur tveim mánuðum eftir jól, mamma.“ í febrúarmánuði 1927, tveim mánuðum eftir jól ól hún annan son. Þessi kona trúði því statt og stöðugt að Philip hefði fæðst henni á ný í líki seinni sonar- ins, að hann hefði í rauninni endurholdgast. Enn er ekkert sem mælir þessu í mót. Hún skírði jafnvel nýja soninn Philip. Trúið þér því að Philip hafi fæðst móður sinni í annað sinn? í þessum greinaflokki mun ég skýra yður frá dæmum og atburðum af þessu tæi... en ég mun láta yður eftir að dæma. FALKINN 11

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.