Fálkinn - 31.08.1964, Qupperneq 4

Ef þér viljið veita
yður og gestum yðar
úrvals máltíðir,
fullkomna þjónustu
og hlýlegt umhverfi
þá veljið þér
orugglega NAUSTIÐ
4 FALKINN
Enn um bréf
„Eins úr Vesturbænum“.
Háttvirta Pósthólf.
Ég rita þessar fátæklegu lín-
ur í von um, að þú ljáir pláss
í Pósthólfinu og að þær komi
fyrir augu „Eins úr Vestur-
bænum“, sem þú birtir bréf
frá í 32. tbl. þann 10. ágúst s.l.
Ég held, að ég hljóti að tala
fyrir munn flestra utanbæjar-
manna (og þá skilja allir að
átt er við utan Reykjavíkur)
þegar ég bið Reykvíkinga af-
sökunar á því hræðilega atviki
sem skeði á Akranesi á dögun-
um og segi að við megum
skammast okkar, niður úr öllu
valdi fyrir að fetta fingur út í
svoleiðis smámuni, eða að segja
aukatekið orð, þótt hinn há-
æruverðugi markvörður úr
„Stórborginni“ berði einn af
mótherjum sínum niður. Við
ættum þó að vita, eins og bréf-
ritari segir, þá standa „Stór-
borgarmenn" okkar miklu
framar að öllu leyti! En ekki
nóg með það, að við verðum
okkur til skammar á Akranesi,
heldur gera t.d. Akureyringar
sig seka um þá svívirðu að
hvetja sína heimamenn í knatt-
spyrnuleik, og það finnst bréf-
ritara skiljanlega alveg glæp-
ur. —
Nei, við eigum að knékrjúpa
og lúta höfði í þögulli lotningu
þegar við svo mikið sem vitum
af nálægð þeirra „Stórborgar-
manna“. Það væri annars mik-
ið hagræði af því, að Reykvík-
ingar sem eru eins sinnaðir og
„Einn úr Vesturbænum" bæru
á sér eitthvert auðkenni þegar
þeir voga sér út úr bænum
(afsakið ,,Borginni“) svo að
okkur vesælum utanbæjar-
mönnum verði ekki á þau
hræðilegu mistök að gleyma
að hneigja okkur þegar þeir
fara hjá. Annars hugsa ég að
þessi úr Vesturbænum þurfi
ekki auðkenni því svoleiðis
menn þekkjast auðveldlega úr.
Svo að lokum þetta. Ég er
ekki sammála bréfritara um
það að næsta þing Knatt-
spyrnusambands íslands eigi
að fjalla um að taka afstöðu til
þess hvort banna eigi knatt-
spyrnu úti á landi, heldur álít
ég að stærsta vandamálið í dag
sé hvað utanbæjarliðin séu
orðin óforskömmuð að sigra
„Borgarliðin“ hvað eftir annað
úti á landi og jafnvel í sjálfri
„Borginni“, þar sem heima-
menn ættu þó eftir því sem
vesturbæingurinn segir að
þora að sigra, í það minnsta
vegna hinna prúðu reykvísku
áhorfenda. Nú gæti jafnvel það
hættu ástand skapast að utan-
bæjarmenn yrðu Borgarbúum
fremri í knattspyrnu, og þeirri
hættu verður að bæja frá, því
það er hvorki meira né minna
en heiður heillrar „Borgar“ í
veði.
Svo enn að lokum. Húrra
fyrir „Einum úr Vesturbæn-
um“ og öllum hans líkum.
Með beztu þökk fyrir birt-
inguna.
Bjax.
P.S.
Hann gekk langt sagðirðu.
Ég vona að ég hafi ekki gengið
lengra og fái að fljóta með.
Innilegar þakkir fyrir gott
blað!
Sami.
Svar:
ÞaÖ Tcann aö vera aö sumum
finnist þú ganga langt en þaö fá
allir aö fljóta meö sem skrifa og
þaö er einmitt gaman aö umrceö-
um sem þessum.
Háttvirta blað!
Ég sé að bréf mitt sem ég
skrifaði fyrir löngu síðan í
pósthólf Fálkans hefur vakið
töluverða athygli og hneykslan
sumra mun mér óhætt að segja.
Þeir þarna á landsbyggðinni
geysast nú fram á ritvöllinn
hver um annan þveran til að
bjarga dreifbýlinu og er þeim
greinilega mikil alvara niðri
fyrir. Er gleðilegt til þess að
vita að enn skuli finnast þar
menn sem taka sér penna í
hönd og festi á pappír innstu
hugrenningar sínar um sjálfa
sig og tilveruna.
En gæðin fara því miður
ekki eftir magninu. Eins og við
var að búast eru þessi bréf
þeirra mest upphrópanir og á-
kölíun og þeir skilja bezt sjálf-
ir hversu bágt þeir eiga með
svör. Einn segir eitthvað á þá
leið að utanbæjarmenn „beri
höfuð og herðar yfir Reykvík-
inga.“ Þetta er svo ekki rök-
stutt frekar.
Hvað skemmtilegast finnst
mér bréf frá einhverjum sem
kallar sig Bjax. Ég hef það ein-
hvern veginn á tilfinningunni
að honum hafi gengið iila að
baxa þessu bréfi sínu saman,
enda kannski skiljanlegt þegar
allar aðstæður eru athugaðar.
Mig langar til að gera bréf
þessa Bjax að umræðuefni hér
á eftir.
Hann byrjar á því að biðjast
afsökunar fyrir utanbæjar-