Fálkinn - 31.08.1964, Blaðsíða 15

IN KOSTAR NOKKUR
r
ft
leikið á þá, en úr því sem komið er, þá er látið
kyrrt liggja.
Hún kallar sig Princess Patience en það þýð-
ir Kóngsdóttirin þolinmæði og er sannnefni því
hún tók okkur af mikilli ljúfmennsku jafnvel
þótt við yrðum hálftíma of seinir á stefnumótið.
En rétt nafn hennar er Patience Nyameka Odo
Gowabe og það eru fimm ár síðan hún hleypti
heimdraganum og hélt út í heim til að syngja.
Hún hafði áður sungið í klúbbum og danshöll-
um og kirkjum í heimalandi sínu og lagði nú
leið sína til Lundúna þar sem hún söng í klúbb-
um og danshöllum.
í Englandi gat hún um frjálst höfuð strokið
því Englendingar eru séntílismenn og láta menn
ekki gjalda hörundslitar síns svona daglega. Þó
rataði Patience í það ævintýri að vera rekin úr
rúmi vegna þess að hún var svört, hún fékk
ekki að þvo sér því húsráðandi vildi ekki að
vatnið yrði svart. Hún varð að tína saman sitt
hafurtask og hypja sig út í enska rigninguna
því henni var ekki gefið tóm til að hringja á
bíl. Þetta var í Manchester og þennan dag grét
hún sáran og söng afríkönsk sönglög í klúbbn-
um um kvöldið og þótti takast sérlega vel.
Svo sagði hún okkur frá fólkinu sínu heima.
Það er langt í frá að öll Xhosa-ættkvíslin hafi
flutt á mölina í Jóhannesarborg. Flest þeirra
dvelja enn í heimkynnum sínum, í litlum þorp-
um út í sveit og borða itanga. Það er þjóðar-
réttur sem er búinn til úr súrmjólk. Þar býr
fólkið í húsum sem byggð eru úr hálmi og strá-
um og ein súla í miðjunni til að halda uppi
þakinu. Dyrnar eru þröngar og lágar en inni-
fyrir er hátt til lofts og furðu rúmgott. Þar
hafðist öll fjölskyldan við í einu lagi.
Þetta fólk hafði kýr og geitur sér til viður-
væris og þó það hafi ekki fullar hendur fjár
er það kannski betur sett en við sem lifum í
borginni, segir prinsessan okkar, því það birgir
sig upp og á alltaf nægan matarforða, jafnvel
þótt hallæri sverfi að hjá öðrum og hungur og
drepsóttir geisi. Og þarna eru skólar og sjúkra-
hús og áður fyrr gengu trúboðar um og lásu úr
Biblíunni og hinum innfæddu þótti mikils um
vert að heyra um þau undur og stórmerki sem
þar er greint frá. En nú er fólk farið að gjalda
varhuga við trúboðunum og hætt að trúa þeim
eins og nýju neti.
Og Xhosa-ættkvíslin semur sig enn að siðum
feðra sinna. Ef ungur piltur af Xhosa-ættkvísl-
inni fellir hug til ungrar stúlku, þá býður hann
henni ekki á ball og biður hennar undir skörð-
KÝRVERÐ
I heimalandi
Princesse Patience,
sem mí syngur
í Glaumbæ.
um mána út í skógarlundi, heldur talar hann við
pabba sinn eða einhvern nákominn frænda og svo
fer pabbinn á fund foreldra stúlkunnar og nú er farið
að semja. Pabbinn segir frá því að ungi pilturinn hafi
séð ungu stúlkuna sækja vatn í brunninn og vilji
ólmur giftast henni, foreldrarnir hafa ekkert á móti
því og síðan er prísinn ákveðinn því þetta er ekta
brúðkaup. Venjulega eru látnar nægja nokkrar kýr,
helzt nytháar, og kannski eru nokkrar geitur látnar
í kaupbæti Og þess má geta að hjónaskilnaðir eru
mjög fátíðir.
Komi hins vegar í ljós að ungu skötuhjúin eru svo
náskyld og giftingin brjóti við bága við lög og
reglur kynstofnsins, þá er einnig til ráð við því. Það
er leidd fram skjannahvít kýr og henni er slátrað
með pompi og prakt, síðan eru skötuhjúin lauguð í
blóði kýrinnar og að því búnu eru þau orðin ,,hrein“
af öllum skyldleika.
Meðal Xhosa-ættbálksins eru gerðar miklar kröfur
til eiginkonunnar, hún fer á fætur fyrir allar aldir
og sópar húsið og húsportið með stuttskeptum sóp og
syngur á meðan. Brúðkaupið sjálft er mjög viðhafnar-
mikið, þá er dansað og sungið og bumbur barðar.
Ég spurði Patience hálfpartinn í gamni hvort anda-
læknar væru enn við lýði meðal Xhosa-ættbálksins.
Hún hélt nú það. Andalæknar hafa mikinn praxis
í þorpunum.
— Ef þér er í nöp við einhvern þá færðu anda-
lækninn til að magna á hann sendingu, segir prins-
essan. Ef þú borgar andalækninum nógu mikið, þá
Framh á bls 40.
FÁLKINN 15