Fálkinn - 26.10.1964, Qupperneq 13

"**rr
i iiiiiii i p mn 11 it |'
. ;i|
ppT^ | fjj -
liHit:;"''"'
kennslu var hætt í Landakoti þegar námsefni í skólum lands-
ins voru samræmd með lögum. Þó er þar kennd enn danska
og enska.
— Ég er búin að týna henni niður, segir Hansína, en Rósa
hefur haldið henni við. Það var alltaf kallað í Rósu þegar
komu Fransmenn í Thorvaldsenfélagið.
— Já, ég gekk í frönskutíma hjá Páli Sveinssyni eftir
barnaskólanámið. Og Togga Gú.
— Togga Gú?
— Thorgrímur Guðmundsen, hann kenndi frönsku og ferð-
aðist með útlendinga á sumrin.
— Já, hann var sýslumannssonur. Og það voru prestar í
ættinni.
— Já, nógu var hann feitur og stór.
Hvernig þótti ykkur í svo fámennum skóla? Það hefur
tæplega nokkur komizt upp með prakkarastrik. Var ekki
vistin heldur daufleg?
— Kennararnir voru afbragðs fólk. Systir Clementia var
góður kennari. Það lék allt í höndunum á henni.
— Já, sú var nú flink í höndunum. Hún saumaði og málaði.
Það var alveg list að sjá. Og séra Osterhammel kenndi okkur
kverið. Aðeins kaþólsku börnunum var kennt kverið. En við
lærðum öll biblíusögur.
Framh. á bls. 42.
Skólahúsið í Landakoti er reist árið 1909, byggingarmeistar-
inn var danskur, Schau að nafni og hefur letrað nafn sitt
yfir dyrunum.
Þeir eru efstir í 12 ára bekk. Og báðum þykir þeim mest
gaman að stærðfræði og báðir teikna þeir skip og í teikni-
tímunum þegar þeir fá að ráða. Og Báðir heita þeir Bjarai.
Úr teiknitíma í Landakoti.