Fálkinn - 16.08.1965, Blaðsíða 41

• 7 dagar t maí
NYJHNd frá
| HALLUR SÍMONARSON skrifgr um
SKEMMTILEGT SPIL
Austur gefur. Allir á hættu.
4 10-9-7-2
V K-9
45-4-3-2
Jft G-10-9
4 G
^ 3-2
4 Á-K-D-G-10-8
A 6-5-4-3
4 A
V Á-D-G-10-8-7-5
4 9-7-6
A Á-K
Sagnir:
Austur Suður Vestur Norður
3 4 4 V 44 5 V
pass pass pass
Bandarískur meistari, Clarence A. Strouse, sagði eitt
sinn: „Slæmar sagnir gera menn að góðum úrspilamönn-
um“, og spilið hér að ofan er dæmi þess. Vestur spilaði út
spaða kóng og Strouse, sem sat í Suður, varð mjög undr-
andi á sögn félaga síns, þegar hann sá spilin, sem hann
lagði á borðið. Austur—Vestur hefðu tapað 1100 hvort
heldur var í fjórum spöðum eða fimm tíglum. Honum
fannst ekki miklar líkur til að hann ynni sögnina, þar
sem þrír tapslagir voru í tígli — en þegar Austur lét
spaða gosann í spaðakónginn eygði hann smámöguleika,
sem byggðist á því að Vestur ætti engan tígul. (Lesið ekki
lengra fyrst um sinn, en reynið að finna lausnina).
Strouse vann á spaðaásinn, og tók slagi á hjartaás og
laufaás. Þá spilaði hann hjarta fimmi og vann á kóng í
blindum og gleðiglampi kom í augun, þegar A—V fylgdu
lit. Og nú spilaði hann spaða 10 frá blindum og Iét Iaufa
kóng heima. Vestur átti slaginn og hvað gat hann gert?
Hann vann slag á laufadrottningu og Suður kastaði tígli
og Vestur hefur ekkert nema spaða og lauf. Blindur komst
því inn og laufagosinn og spaða nían sáu fyrir'hinum tap-
slögunum í tígli.
4 K-D-8-6-5-4-3
6-4
4 Enginn
A D-8-7-2
Framh. af bls. 37.
sinna að reyna að síma úr stöð-
inni. Hann reyndi að fóta sig í
snatri.
„Heyrðu nú Mutt, hvað seg-
irðu um þetta? Við yfirgefum
stöðina og ökum í áttina til E1
Paso þangað til við komum að
símaklefa. Þú biður um Hvíta
húsið á þess reikning. Þegar þú
færð samband, tek ég við sím-
anum og næ í forsetann. Svo
skýrir þú honum frá málavöxt-
um og biður hann um fyrirmæli.
Ég legg við drengskap minn að
ég skal koma hingað með þér
aftur, ef þú ert í nokkurri óvissu
lengur.“ Hann tók veskið upp úr
vasa sínum og rétti Henderson
bunka af skírteinum. Henderson
virti eitt þeirra fyrir sér mjög
vandlega. Þar stóð með gylltu
letri: MEÐ LYMAN FYRIR
FLOKKSÞING — KLIÍBBUR-
INN, og Clark var skráður vara-
forseti samtakanna. Undirskrift
forsetans á skírteininu var auð-
þekkt, og á bakinu stóð skrifað
með bleki: Til Ray, mannsins
sem kom því til leiðar. Jordie.
Nú tók Clark að tala um banda-
ríska stjórnmálakerfið, þau verð-
mæti sem gengið höfðu óflekkuð
frá kynslóð til kynslóðar. Hann
talaði í kortér. Svo varð þögn.
Henderson, sem hafði risið á
fætur og gengið um gólf meðan
Clark lét dæluna ganga, nam
staðar og horfði lengi á öldunga-
deildarmanninn. Svo gekk hann
til dyra. „Ég fer út í minn skála
að sækja ýmislegt og gefa nokkr-
ar fyrirskipanir," sagði hann
hvíslandi. „Svo kem ég aftur.“
Clark fleygði sér úttaugaður
á rúmið. Skyldi hann nokkurn
tíma sjá Henderson aftur — eða
hefði hann lækni og spennitreyju
með sér næst þegar hann kæmi?
Næsta hljóð sem hann heyrði,
hátt í klukkutíma síðar, var að
bíll stanzaði útifyrir. „Þetta er
orðið gott i kvöld, liðþjálfi.1’ Það
var Henderson sem talaði. „ Þér
eruð leystur af verði. Ég tek
óbreytta borgarann í mína gæzlu.
Þér getið farið heim í herbúðir."
Henderson leit inn um dyrnar.
„Við skulum koma.“
Fordbíllinn, sem Clark hafði
tekið á leigu, stóð útifyrir.
Henderson benti öldungadeildar-
manninum að setjast við stýrið
og leiðbeindi honum hvert skyldi
halda. Nóttin var svöl, næstum
köld, þegar svona langt var liðið
frá sólsetri. Þeir komust brátt
á slétta, beina veginn sem lá um
eyðimörkina út að girðingunni.
Staksteinar vörpuðu skugga í
tungsljósinu.
„Þú þarft ekki að ná í forset-
ann fyrir mig,“ sagði Hender-
son upp úr eins manns hljóðj.
„Ef þú ert ekki að segja satt, er
OLTRfl+LflSH Mascara
gerli augnnaiui eins- long ug silki-
mjúk oe 'r-'-isi -■pi-fiui A kosið
ULTKa-uA iH gæO
ir augnhárin mjúkri
lengd án þess að þa-j
verði óþjálli. Hinn
frábæri Tayer-t'ursti
lengir rav og gerir
silkimjúk um leið
og hann iitar hverf
hár á hlið og bak
(JLTRA-LASH
storknar ekki, smitai
rákar, óhreinkar eða
flagnar. H-nn er voð-
felldur, vatnsfastui
og lyktarlaus ... eng-
ar áhyggjur af gljáa.
lausum eða hlykkjuð-
um hárum. Þvæst -i
á svipstundu með iv,
Mascara uppleysara, i preu ,mf-
andi litbrigðum: Flaueissvörtum,
eirbrúnu og myrkbláu.

alltaf hið vandaðasta og bezta
til augnfegrunar.
w ^f^pn
SKARTGRIPIR
trúlofunarhringar
WAM \
HVERFISGÖTU IG
SÍMI 2-1355
TRÚLOFUNAR
H
R
I
N
G
A
R
ULRICH FALKNER gulism
LÆKJARGÖTU 2 2. HÆÐ