Fálkinn - 10.01.1966, Blaðsíða 33

á bezta aldri, lífsþyrstir og nýsloppnir
úr háska... Halifax varð eins konar
Sódóma og Gómorra þegar verst lét.
Fyrir ofan höfnina var fullt af sígauna-
tjöldum, og þar sátu kerlingarnar og
spáðu í óða önn fyrir sjómönnunum.
Framtíðin fór eftir því hve vel var
borgað — fyrir einn dollara var útlitið
engan veginn bjart, fyrir tvo átti allt
að ganga sæmilega, en fyrir fimm doll-
ara myndi gæfan fylgja manninum
alveg til stríðsloka. Margir högnuðust
á því óeðlilega ástandi sem ríkti þessi
ár.“
Það hefur margt gerzt á hafinu
„Varst þú aldrei hræddur við dauð-
ann?“
„Nei, ég held að mér sé óhætt að
fullyrða, að ég hafi ekki verið það, en
þó horfir málið auðvitað öðruvísi við
þegar maður á konu og börn heima —
það er frekar þeirra vegna en sjálfs sín
sem maður reynir að bjarga sér. Ég
man, að mér var alltaf illa við gúmmí-
fötin sem við vorum látnir sofa í; þau
voru blásin upp, og í þeim átti maður
að vera öruggur um að geta lifað marga
daga í sjónum, en þótt þau hafi ýms-
um hjálpað er ég viss um, að þau hafa
kvalið lífið úr miklu fleirum sem aldrei
fundust. Ég hefði ólíkt heldur viljað
deyja undir eins en þurfa að velkjast
í þeim sólarhringum saman — það hef-
ur margt gerzt á hafinu, og af öllum
þeim bátum og flekum sem hafa flot-
ið þarna um með hálfdauða og dauða
menn veit enginn hve mikill hluti hef-
ur týnzt. Menn voru afskrifaðir eftir
vissan tíma ef þeir komu ekki fram.
Einu sinni vorum við svo lánsamir á
Lagarfossi að finna bát með þremur
brezkum flugmönnum. Það var laugar-
daginn fyrir hvítasunnu 1941 og við
vorum þrjú til fjögur hundruð mílur
frá Reykjavík; ég var uppi í brú að
þurrka móðuna af stórum kíki og til
að prófa hann á eftir leit ég út að sjón-
deildarhringnum. Þá sá ég rauða
rakettu í fjarska. Ég flýtti mér að vekja
skipstjórann og segja honum frá því,
en við sigldum hálftíma án þess að finna
nokkurn hlut. Loks sendum við mann
upp í mastur, og hann kom auga á bát-
inn. Okkur tókst að koma kastlínu í
hann, en mennirnir voru svo máttfarn-
ir, að þeir gátu ekki tekið á móti henni.
A endanum komst samt báturinn upp
að síðunni, og við náðum mönnunum
um borð. Þeir voru alveg að þrotum
komnir, höfðu verið ellefu daga í bátn-
um. og þetta var seinasta rakettan
þeirra. Ekki vildu þeir segja mikið um
sín leyndarmál, en þóttust hafa orðið
fyrir árás og tapað af flugvélamóður-
skipinu, af því að tækin hefðu verið í
ólagi, séð svo bátinn á floti og komizt
upp í hann. Þetta var tómur tilbúnineur
— í raun og veru höfðu ^essir flugmenn
tekið þátt í orrustunni þegar stærsta
herskip Þjóðverja, Bismarck var skotið
niður. og það voru þeir sem vörpuðu
sprengjunni sem réð úrslitum um enda-
lokin.“
„Ja, þeir voru aldeilis heppnir, að
þú skyldir þurfa að pússa þennan kíki.“
„Feigir hafa þeir ekki verið hvað
sem öðru líður. En við fréttum seinna,
að það hefði orðið að taka báða fót-
leggina af einum þeirra og allar tærnar
af öðrum. Flugstjórinn var sá eini sem
slapp óskaddaður.“
VAR ekki erfitt að fara aftur að lifa
normal lífi eftir stríðið og aðlaga
sig breyttum kringumstæðum?“
„Jú, að ýmsu leyti. Mér fannst ég
einkennilega sljór lengi á eftir, líkt og
hlutirnir snertu mig ekki. Mér var
sama um allt og hvorki gladdist né
hryggðist verulega yfir neinu. En
smám saman jafnaði það sig, og þá
var eins og birti eftir dimma þoku.
Maður fór aftur að hugsa á jákvæðan
hátt um lífið og framtíðina.“
NIÐURLAG í NÆSTA BLAÐI.
madiir
KLÆÐIST FÖTUM
FRÁ OKKUR
Viðgerðir- og
var ahlutaþ j ónusta
ÁRS ÁBYRGÐ EINKA UMBOÐ
Margar gerðir af
sýningartjöldum
Sýningarlampar
Flestar gerðir
af litfilmum
35 mm—8 mm
svart-hvítar
allar stærðir
8 mm filmuskoðarar,
límarar — lím
Fullkomnasta
litskuggamynda-
sýningavélin
með innbyggðu
bendiljósi.
Margar gerðir
af Ijósmyndavélum
8 mm tökuvélum
8 mm — 16 mm — 35 mm
70 mm sýningarvélum
fyrir heimili, skóla,
félagsheimili og
kvikmyndahús.
Transistor ferðatæki og
viðger ðaþ j ónusta
(Leiðbeinum meðhöndlun
á sýninga- og
tökuvélum
8—16 mm filmuleiga
FALKINN
33