Fálkinn - 31.01.1966, Page 37

Ég hefði hvort sem væri gaman
af börnum. Við ætlum að gifta
okkur fljótlega eftir að hún hef-
ur alið barnið, ef til vill mánuði
seinna, það fer eftir hvernig
henni heilsast. Við gætum látið
gefa okkur saman strax en móð-
ir mín setur blátt bann við því.
Hún er hjátrúarfull og segir að
það viti á illt ef konan er barns-
hafandi þegar giftingin fer fram.
Aika skilur það. Hún hefur sam-
þykkt að bíða.“ Hann þagnaði,
tók upp seðlaveski sitt og hélt
síöan áfram: „Ég ætla að biðja
þig um mikinn greiða, Chiang.
Ég vil eiga barnið. Ég skal
greiða þér fimm þúsund dali,
ef þú leyfir mér að feðra það.
Þú mátt ekki misskilja mig, þú
mátt ómögulega misskilja mig.
Hér er ekki um kaup og sölu á
barni að ræða; þú getur komið
í hús mitt og heimsótt barnið,
hvenær sem þú óskar þess, en
ég bið þig að segja engum, að
þú sért hinn rétti faðir þess.
Ég hef þegar sagt móður minni,
að ég eigi það. Hún myndi aldrei
leyfa þetta hjónaband ef hún
vissi að barnið er ekki hold af
mínu holdi. Ég skal lofa þér
þessu, Chiang: ég skal ala upp
barnið eins og það væri mitt
eigið. Ég skal veita þvi alla þá
ást og bíðu, sem hægt er að
krefjast af föður. Er — eru
fimm þúsudn dalir hæfileg upp-
hæð? Ég er þegar búinn að út-
fylla ávisunina. Hérna, gjörðu
svo vel...“ Hann tók ávísunina
úr seðlaveski sínu og rétti Chi-
ang.
Chiang starði á ávísunina,
gjörsamlega orðlaus. Herra Yee
flýtti sér að troða henni niður í
brjóstvasa hans, klappaði hon-
Um á öxlina og brosti, eins og
fargi væri af honum létt. „Svona,
þá er þetta ákveðið. Ef þú verð-
ur í einhverjum fjárhagsvand-
ræðum á næstunni, skaltu bara
láta mig vita. Hvenær sem er.
Þú þarft aöeins að hringja eða
skrifa mér fáein orð. Ég skal
méð ánægju gera það sem ég
get, til að launa þér þennan
greiða."
XIII.
Chiang fékk ekki frekari orð-
sehdingar frá Tungumálaskólan-
um. Hann beið í sjö mánuði en
fékk engar fréttir. Á þessum
sjö mánuðum hafði hann skrif-
að þrisvar sinnum til ráðningar-
skrifstofunnar og spurst fyrir
um atvinnu, en fékk í hvert
skipti sama svarið: að umsókn
hans væri í athugun og honum
myndi verða tilkynnt strax og
staða losnaði. Hann hafði einnig
skrifað herra Wei, kennaranum,
sem trúað hafði honum fyrir
því að ráðið yrði í nokkrar stöð-
ur innan skamms, en í stað þess
að veita honum frekari upplýs-
ingar um starfið, hafði herra
Wei aðeins skrifað honum harð-
ort bréf og sakað hann um fram-
taksleysi. „Þú hefðir átt að fara
að ráðum mínum fyrir löngu,“
sagði hann í bréfinu. „Þú hefðir
átt að flytja til Monterey og
sitja um stöðuna. Þetta er eins
og frumskógurinn, þar sem eng-
inn getur aflað sér fæðu fyrir-
hafnarlaust."
Chiang gat fátt hugsað sér
ógeðfelldara en að berjast um
starf við landa sína. Hann hugs-
aði sem svo, að „ef of margir
munkar væru um grautinn" eins
og segir í kínversku máltæki, þá
kysi hann heldur að leita sér að
graut annars staðar, Því ákvað
hann, þegar hann hafði beðið
eftir starfi i Tungumálaskólan-
um í meira en hálft ár, að gefa
það á - bátinn. Bankainnstæða
hans var tekin mjög að rýrna
en hann átti enn eftir fimm þús-
und dala ávísunina, sem hann
veigraði sér við að innleysa. Allt
frá þvi að herra Yee tróð ávis-
uninni í vasa hans, hafði hann
hatað hana. Ekki aðeins minnti
hún hann sífellt á Aiku, heldur
var hún honum einnig stöðug
áminning um eigin niðurlæg-
ingu. 1 hvert skipti, sem honum
varð hugsað til ávísunarinnar
þvarr sjálfsvirðing hans og hann
fann til minnkunnar og fyrir-
litningar á sjálfum sér. Oft og
mörgum sinnum var hann að
því kominn að brenna þetta
pappírsblað, en öryggisskortur-
inn hélt aftur af honum og
tregða hans við að eyðileggja
ávísunina, jók enn á vansæmd
hans og sjálfsfyrirlitningu. Að
lokum gerði hann þá málamiðl-
un við sjálfan sig, að jafnskjótt
og hann fengi vinnu, skyldi hann
brenna ávísunina.
Vegna þessarar afstöðu sinn-
ar hélt hann sig löngum í
Kearnystræti. Hann leit sjálfan
sig með kímniblandaðri fyrir-
litningu þar sem hann reikaði
um með fimm þúsund dala ávís-
un í veskinu. Honum fannst
hann ekki einungis vera þræl-
menni, sem selt hefði sitt eigið
afkvæmi heldur einnig karl-hóra,
og sú ekki af ódýrari endanum.
Framh. á bls. 41.
MYNDAMOT HF.
MORGUNBLAÐSHÚSINU SlM117152
IJTGERÐARM ENN
Jafnan birgðir af öllu,
sem þarf til;
Botnvörpu-, Dragnóta-,
Herpinóta-, Rækju-, . ,
Lóða-, Handfæra- og
Þorskanetaveiða.
Movlon — tóg og línur.
Movlon — landfestar.
Nælon. Manillu og Sísaltóg.
Stálvír. Vírmanilla. Vanta-
vír.
Snurpuvír. Togvír. Krana-
vír.
Plasthringir. Kúlur. Belgir.
Önglar. Taumar. Ábót.
Baujubelgir. Bambusstangir.
Baujuluktir. Neta- og bauju-
flögg.
HELLU-handfæravindur.
Nælonhandfæri og sökkur.
Önglar með gerfibeitu.
Þorska-, kola- og silunganet.
Rauðmaga- og grásleppunet.
Neta- og nótabætigarn, allsk.
Fiskikörfur. Netanálar, allsk.
Fiskstingir — Goggar —
Hakar.
Flatningshnífar. Hausinga-
sveðjur.
Stálbrýni. Flökunar- og
gotuhnífar.
fs- og saltskóflur. Síldar-
gafflar.
Línu- og dragnótaspil. Stýris-
vélar.
Keðjur. Akkeri. Skipadælur.
Keðjulásar. Vírlásar. Vant-
skrúfur.
Skrúflásar. Akkerislásar.
Kóssar.
Lóða- og netadrekar. Fríholt.
Botnvörpuútbúnaður og
Lásar.
Háflásar. Nótahringir.
Slcppikrókar.
Losunarkrókar. Tunnuhakar.
Árar. Ræði. Stýrishjól. Seg-
ulnaglar.
Tré- og járnblakkir. Hring-
nótablakkir.
Siglingaljós. Ljóskastarar.
Ljórar.
Áttavitar. Logg. Sjónaukar.
Eldslökkvarar. Asbestteppi.
Brunaboðar — Þokuhorn.
Björgunarbelti. Björgunar-
hringir.
Segl- og ábreiðudúkur.
Ábreiður.
Flögg, ísl. og útl.
Signalflögg.
Þéttihampur. Plötublý.
Bik. Tjörur.
Saumur. Boltajárn.
Ávaltjárn.
Síldarsöltunarútbúnaður.
WESSEX og SCHERMULY línubyssur og
neyðarmerki.
BELDAMS vélaþéttingar. — Vélareimar.
Gúmmíslöngur.
— VERKFÆRI — MÁLNINGARV ÖRUR —
Sjóföt Vinnuföt. Kuldafatnaður. Teppi. Madressur.
Gúmmístígvél. Klossar. — Tóbaksvörur.
— ÞETTA ER AÐEINS ÞAÐ HELZTA —
Verzlun 0. Ellingsen h.f.
— Elzta og stærsta veiðarfæraverzlun landsins. —
Símnefni: „ELLINGSEN“, Reykj^vík.
Símar: 24411 — 13605 — 14605.
FÁLKINN
37