Fálkinn - 20.06.1966, Síða 4
ARSHATtBIR
BRÚÐRA UPS VEIZLUR
FERMING A R VEIZLUR
TJARNARBIJÐ
SÍMI
19000
ODDFKLLOWHUSINU
SlMl
19100
SÍÐDEGISDRYKKJUR
FUNDARHÖLD
FEl. A GSSKEM MTANTR
FALKINN
mm opnað
FERÐA- 0G SPORTVÖRUDEÍLD
INNFLUTT TJÖLD. 10 GERÐIR, UPPSETT t
«i <
VERZLUNINNL — VÖNDUÐ, STERK, ÖDÝR.
MIKIÐ LITAVAL.
• Sœnskir teppasveínpokar, verð kr. 780,00.
• Diskar og bollasett í tösku, verð kr. 390,00.
• Tjaldstólar og borð, verð kr. 1.175,00.
• Gaseldunartœki.
• Veiðistengur írá kr. 130,00.
• Veiðihjól og margt fleira til stangaveiði.
TÓMSTUNDABÚÐIN NÓATÚNI
FERÐA- OG SPORTVÖRUDEILD II. HAÐ
SÍMI 21901 og 17270
Biðstofan var full af fólki,
en enginn læknir kom. Loks
stóð einn sjúklingurinn upp,
tók hattinn sinn og sagði um
leið og hann fór út: — Ég
hef engan tíma til þess að
bíða svona. Ég fer heldur
heim, og dey eðlilegum dauð-
daga.
Búfræðingur úr Borgar-
firði fór í kynnisför til
Ameríku og varð hugfang-
inn af kvenlögregluþjóni er
hann sá í New York. —
Aldrei hefur mig langað
jafnmikið til að taka lögin
í mínar eigin hendur, sagði
hann þegar hann kom heim.
Lúðvík frændi lítur á
þarin nýfæddá og segir: —■
Þessi drengúr verður lifandi
eftirmyndin hans föður síns,
ef þið gerið ekki neitt til að
afstýra því!
Prófessorinn gengur til
eins stúdentsins. — Viljið
þér eta miðdegisverð hjá
mér í dag? Þér hittið hann
Hansen vin yða^r þar.
— Það er ég sem er
Hansen, svarar stúdentinn
hissa.
— Afsakið þér, segir pró-
fessorinn. — En það gerir
ekkert til. Ég er viss um að
þér hafið gaman af að hitta
hann samt.
Kotbóndi vestan af Nesi
fór í kaupstaðarferð og hitti
ýmsa mæta menn, þar á
meðal ágengan mjaltavéla-
agent. Fóru svo leikar með
þeim, að bóndinn keypti
mjaltavél af agentinum og
fór með hana heim.
— Hvaða „apparat" er nú
þetta, sem þú hefur keypt.
Er það ryksuga? spyr kerl-
ingin.
— Nei, þetta er mjaltavél.
— Hvað ætli við höfum
að gera við mjaltavél, sem
ekki eigum nema eina belju.
— Það er mjaltavél á
öðrum hverjum bæ, og ég
kann ekki við að vera minni
en aðrir.
— En hvernig ætlar þú
þér að borga þessa vél. Hún
hlýtur að vera hræðilega
dýr.
— Skilurðu það ekki,
þöngulhausinn þinn. Náttúr-
lega seljum við beljuna.
— Þetta meðal, sem þér
fáið handa manninum yðar,
gefur honum enga linun á
ofsakláðanum, en það eykur
honum kraft, svo að hann
getur klórað sér miklu fast-
ar.